Петрапаўлаўскі сабор (Томск) – найпрыгажэйшы храм, адзін з нямногіх, ацалелых у гады савецкай улады. Гэта велічная каменная пабудова да гэтага часу захавала дух старых дарэвалюцыйных рускіх цэркваў. Як і ў далёкім мінулым, сёння ў храме праходзяць штодзённыя набажэнствы, арганізуюцца праваслаўныя святы, хрэсныя хады.
Тым, хто хоча наведаць гэты стары храм, варта ехаць на ўзнёслую ўсходнюю ўскраіну горада. Калі-то гэта месца ў Томску называлася Мухін Бугор. У XVII-XVIII стагоддзях на гэтай горцы жылі разбойнікі, якія прыводзілі ў жах ўсю акругу. Правадыром іх быў былы селянін па мянушцы Муха. Паводле легенды, пад канец жыцця гэты злыдзень раскаяўся ў сваіх уласных грахах і нават пачаў таемна раздаваць нарабаваныя грошы беднякам. Доўгі час на Мухином Бугры стаялі капліца і драўляны паклонны крыж. Цяпер менавіта тут і размешчаны Петрапаўлаўскі сабор (Томск). Адрас яго: вул. Алтайская, д. 47.
На працягу XVIII-XIX стагоддзяў горад паступова разрастаўся і ў рэшце рэшт Мухін Бугор апынуўся ў яго межах. Першае час якія пражываюць у гэтым раёне праваслаўным даводзілася наведваць храмы ў іншых частках Томска. Але затым яны вырашылі пабудаваць сваю царкву. Першапачаткова яе меркавалася ўзвесці ў самым высокім месцы - на рагу вул. Салдацкай і вул Рамеснай. Аднак у тыя часы тут ужо стаяла будынак Грамадства садзейнічанні фізічнага развіцця. Таму пабудаваць Петрапаўлаўскі храм і вырашылі на месцы старэнькай капліцы. Колькасць вернікаў гэтай царквы да рэвалюцыі складала 1000-1300 чалавек.
Працуе Петрапаўлаўскі сабор з панядзелка па суботу з 8 раніцы да 7 вечара, па нядзелях – з 7:00 да 19:00. Дабрацца да яго можна на маршрутных таксі №13 або №28. Ехаць трэба да прыпынку «Царква». Атрымаць больш дакладную інфармацыю па ўсіх пытаннях можна, патэлефанаваўшы ў сам Петрапаўлаўскі сабор (Томск). Тэлефон храма: 53-15-68.
Адбылася закладка Петрапаўлаўскага сабора 31.05 1909 года. Чын заснавання новага храма здзейсніў праваслаўны святар Макарый Неўскі. Вялося будаўніцтва царквы на ахвяраванні вернікаў. Таксама па хадайніцтве жыхароў раёна было выдзелена 10 тыс. рублёў і гарадскімі ўладамі. Уласна, само адкрыццё царквы адбылося 18.12 1911 года. Асвяціў яе вікарны епіскап Інакенцій.
У перыяд расколу айчыннай праваслаўнай царквы (у 20-я гады) храм па патрабаванні новых уладаў перайшоў пад кіраванне абнаўленцаў. Першае час гэта новае хрысціянскае рух ўхвалялі многія прадстаўнікі духавенства. Аднак у народзе яно прызнання так і не атрымала.
Пасля вызвалення ў 1923 годзе патрыярха Ціхана, які заклікаў вернікаў захоўваць лаяльнасць у адносінах да новай улады, абнаўленцтва растеряло практычна ўсіх сваіх прыхільнікаў. У 1924 годзе парвала сувязі з гэтым рухам і абшчына Петрапаўлаўскага сабора. У 1928 г. вернікі храма далучыліся да «григорианцам».
Да жаль, лёс многіх рускіх цэркваў у савецкія часы не абышла і Петрапаўлаўскі сабор. Томск на некалькі гадоў застаўся наогул без дзеючых храмаў. У 1940 г. гэтая адзіная яшчэ прымала вернікаў царква рашэннем Аблвыканкама была зачынена. У наступныя некалькі гадоў яе памяшкання выкарыстоўваліся ў якасці складскіх Томским спиртзаводом.
Пасля сустрэчы рускіх патрыярхаў са Сталіным у 1943 г. узаемаадносіны дзяржавы і царквы пацяплелі. У Расеі зноў пачалі адкрывацца праваслаўныя храмы. Петрапаўлаўскі сабор быў вернуты вернікам 8 лютага 1944 г. У 1980 г. ён быў прызнаны помнікам архітэктуры, а ў 1989 г. тут пачала працаваць нядзельная школа.
З 1997 па 2003 на тэрыторыі Петрапаўлаўскага сабора знаходзілася Томскае епархіяльнае ўпраўленне. У 1999 г. па ініцыятыве біскупа Расціслава побач была закладзена каменная хрысцільная царква. Асветлены гэты новы храм быў зімой 2010 г. у імя Іаана Прадцечы. Цяпер у гэтай царквы ўсталяваная вялікая купель для поўнага апускання пры хрышчэнні.
Мноства дзеючых праваслаўных храмаў – гэта тое, чым у наш час можа пахваліцца г. Томск. Абрад елеосвящения у Петрапаўлаўскім саборы Томска, сапраўды гэтак жа, як і хрышчэння, вянчання і г. д., сёння можа прайсці любы жадаючы. Мяркуючы па водгуках многіх вернікаў, гэты старадаўні храм – самы намоленный іпрыгожы ў горадзе.
Пабудаваны Петрапаўлаўскі сабор (Томск) быў па праекце інжынера А. І. Лангера ў традыцыйным для праваслаўнай царквы руска-візантыйскім стылі. Асноўным матэрыялам для ўзвядзення яго сцен стаў чырвоны цэгла. Ўяўляе сабой храм крыжова-купальную пабудову, цэнтральны аб'ём якой трымаецца на чатырох апорных слупах. Кампазіцыю гэтага манументальнага велічнага будынка гарманічна дапаўняюць чатыры вуглавыя глаўка і капліца над уваходам.
Асаблівасцю Петрапаўлаўскага сабора з'яўляецца не зусім звычайны для рускіх цэркваў дэкор. Цагляныя яго сцены не атынкаваныя. Асноўным упрыгожваннем для іх служаць архітэктурныя дэталі, выкананыя з пяшчаніку (калонкі, аркі вокнаў). Паўднёвы і паўночны фасады будынка абліцаваныя тэракотавай пліткай, колер якой гарманічна спалучаецца з чырвоным адценнем цэглы.
Да жаль, у той час, калі Петрапаўлаўскі сабор (Томск) выкарыстоўваўся ў якасці склада, усе яго маёмасць было згублена. Захаваўся толькі адзін вобраз Панны Марыі – «Знак». Знойдзены ён быў у капліцы храма і ў савецкія часы з'яўляўся яго галоўнай святыняй.
Сёння у саборы знаходзіцца лепшы сярод томских цэркваў іканастас, выкананы ў стылі барока. Заходняя сцяна храма ўпрыгожана сцэнамі Страшнага суда. Галоўнымі святынямі Петрапаўлаўскага сабора ў наш час з'яўляюцца:
Акрамя ўсяго іншага, у храме маецца вобраз Мікалая Цудатворца ў абгарэлым ківоце. У 1986 г. у Петрапаўлаўскім саборы адбыўся пажар. Агонь хутка распаўсюджваўся па памяшканнях, знішчаючы царкоўнае начынне, аднак дайшоўшы да гэтай іконы, раптам спыніўся без чалавечага ўмяшання. У памяць аб гэтым цудоўным падзею і было вырашана пакінуць на вобразе абгарэлы ківот.
Вядома ж, сёння наведваюць гэтую царкву не толькі глыбока веруючыя хрысціяне. З'яўляецца і адной з найважнейшых славутасцяў Расіі Петрапаўлаўскі сабор (Томск). Расклад набажэнстваў у храме залежыць ад канкрэтнага дня або праваслаўнага свята. Штодня ў саборы праводзяцца ранішняя літургія (8:30) і вячэрнія набажэнствы (17:00).
Article in other languages:
Alin Trodden - аўтар артыкула, рэдактар
"Прывітанне, Я Алін Тродден. Я пішу тэксты, чытаю кнігі і шукаю ўражанні. І я нядрэнна ўмею распавядаць вам пра гэта. Я заўсёды рады ўдзельнічаць у цікавых праектах."
Навіны
Ефрасіння Полацкая – першая жанчына, якую Руская Праваслаўная Царква кананізавала. Па месцы свайго нараджэння яна ставіцца да Белай Русі, гэта значыць Беларусі, так цяпер называюць землі Старажытнай Русі паміж Дняпром і Друт...
Троіца-Лыково, царква Тройцы Жываначальнай: апісанне, гісторыя, адрас
Сярод разнастайнасці гістарычных помнікаў сталіцы асаблівае месца займае царква Жываначальнай Тройцы, якая знаходзіцца ў Троіца-Лыково ─ мясцовасці, размешчанай у заходняй частцы горада. Гэты дзіўны шэдэўр храмавага дойлідства ў 1...
Троіца-Лыково, царква Тройцы Жываначальнай: апісанне, гісторыя, адрас
Сярод разнастайнасці гістарычных помнікаў сталіцы асаблівае месца займае царква Жываначальнай Тройцы, якая знаходзіцца ў Троіца-Лыково ─ мясцовасці, размешчанай у заходняй частцы горада. Гэты дзіўны шэдэўр храмавага дойлідства ў 1...
Зазірніце ў соннік: свая вяселле – прадвесце пераменаў
Для расшыфроўкі вобразаў ночы трэба ўлічыць некаторыя абставіны. Так, мужчыну і жанчыне вяселля прадказваюць розныя падзеі. Што кажа па гэтай нагоды соннік? Свая вяселле – знак будучых пераменаў. Давайце падрабязна разбярэмс...
Значэнне імя Юлія ў перакладзе з грэцкай мовы - «пухнатая», «хвалістая». Ўладальніцы гэтага імя заўсёды рухомыя, таму не заўважыць іх прысутнасць ў грамадстве даволі складана. Юліі заўсёды рухаюцца ўв...
Абраз Усецарыца. Гісторыя і цуды
Ёсць на свеце цудадзейны абраз Усецарыца. Колькіх людзей яна ўжо пазбавіла ад страшных хвароб, не пералічыць, як і не злічыць тых, якія прыязджаюць да яе штогод у надзеі на вылячэнне.Гісторыя ладуДаўным-даўно, у 17 стагоддзі невяд...
Заўвага (0)
Гэтая артыкул не мае каментароў, будзьце першым!