Селекцыянер - гэта хто? Асаблівасць прафесіі

Селекцыянер – гэта старажытная прафесія, карані якой вядуць да пачатку земляробства і жывёлагадоўлі. Дзякуючы гэтаму незвычайнаму рамяству святло ўбачылі тысячы новых відаў жывёл, і яшчэ больш - раслін. І няхай першыя селекцыянеры мала што разумелі ў біялогіі і генетыцы, іх праца стварыў трывалую аснову для зараджэння цэлай навукі.

Таму давай разбярэмся ў тым, кім сёння з'яўляецца селекцыянер: гэта прафесія ці, можа, пакліканне? Наколькі актуальная яна ў сучасных рэаліях? І якія падводныя камяні могуць чакаць чалавека, які вырашыў асвоіць гэта нялёгкая справа?

Хто такі селекцыянер?

Селекцыянеры Расеі, у прынцыпе, як і замежныя спецыялісты, – гэта ў першую чаргу навукоўцы. Іх галоўная мэта – паляпшэнне розных відаў жывых арганізмаў. Напрыклад, яны могуць выводзіць новыя, больш устойлівыя, скажам, да хвароб, гатункі бульбы ці баклажанаў.

Аднак не варта меркаваць, што селекцыянеры займаюцца толькі раслінамі. Іх сфера дзеяння куды шырэй і разнастайней. Так, яны крыжуюць розныя віды жывёл, каб вывесці новыя пароды. Селекцыянеры таксама працуюць з бактэрыямі і вірусамі, што праўда, такія даследаванні куды складаней і больш небяспечны, чым.

Навошта патрэбныя селекцыянеры?

Напэўна, пачаць варта з таго, што без гэтых спецыялістаў свет быў бы зусім не такім, як мы прывыклі яго бачыць. Бо менавіта дзякуючы ім з'явілася шмат гатункаў пладовых дрэў і іншых культур, яны вывелі новыя пароды хатніх жывёл. Дарэчы, калі раней з'яўленне новага віду было хутчэй выпадковасцю, чым вынікам намаганняў чалавека, то сёння ўсё зусім інакш.

Цяпер селекцыянер – гэта кваліфікаваны спецыяліст, здольны тварыць цуды. Толькі за апошняе дзесяцігоддзе яны вывелі больш за 1000 гатункаў пшаніцы і каля 100 парод салодкай грушы. З гэтага часу гэтыя расліны і дрэвы можна аднолькава добра вырошчваць як у сухім, так і вільготным клімаце.

Як стаць селекцыянерам?

Селекцыянер – прафесія, якая патрабуе спецыяльнай адукацыі. Атрымаць яго можна, паступіўшы ў адзін з сельскагаспадарчых вну краіны. Справядлівасці дзеля варта заўважыць, што дадзеная прафесія цяжкая ў засваенні.

На працягу ўсяго перыяду навучання студэнтам прыйдзецца старанна вывучыць усе аспекты развіцця жывых істот. Такім чынам, трэба будзе паглыбіць свае веды ў такіх дысцыплінах, як біялогія, хімія і генетыка.

Немалаважнымі з'яўляюцца і ўнутраныя якасці будучага спецыяліста. Каб дамагчыся поспеху ў сваёй справе, селекцыянер павінен умець "заглядваць у будучыню", прадбачыць канкрэтныя вынікі сваёй дзейнасці. Таксама ён абавязаны мець аналітычны склад розуму, каб з лёгкасцю праводзіць генетычныя разлікі і мадуляцыі. Ну і вытрымка, куды ж без яе. Часам селекцыянеру даводзіцца выпрабаваць горыч тысячы няўдач, перш чым годны вынік прынясе радасць доўгачаканай перамогі.

Дзе шукаць працу?

Ідэальным месцам працы для селекцыянера з'яўляецца даследчы цэнтр. Менавіта тут ён здольны раскрыць увесь свой патэнцыял у даследаваннях і эксперыментах. Праўда, бяда ў тым, што не кожны горад можа пахваліцца наяўнасцю падобнага ўстановы.

Таксама селекцыянеры запатрабаваныя на розных сельскагаспадарчых прадпрыемствах. Напрыклад, на прыватных фермах, інкубатарах, пшанічных палях і гэтак далей. Няхай сусветнай славы тут не заробіш, але і галодным не застанешся.

Плюсы і мінусы прафесіі

Пачаць варта з таго, што селекцыянер – гэта вельмі вузкае кірунак. Гэта прыводзіць да таго, што спецыялістам даволі складана знайсці працу, асабліва не па іх прамым профілі. Бывае і так, што дасведчанаму селекцыянеру даводзіцца шукаць годнае месца ўдалечыні ад свайго дома.

Што тычыцца плюсаў, то тут перш за ўсё варта ўлічваць тую гонар і радасць, якую адчуваюць навукоўцы падчас адкрыццяў. Не варта выпускаць з-пад увагі і добрую аплату працы з мінімальнымі выдаткамі фізічнай сілы.