«Мяцеліца». Пушкін. Кароткі змест аповесці

Твор «Мяцеліца» было напісана А. С. Пушкіным у 1830 годзе. Яно завяршалі цыкл «Аповесцяў нябожчыка Івана Пятровіча Вавёрчына», якія ўжо ў 1831 годзе былі выдадзеныя. Калі прачытаць кароткі змест аповесці «Мяцеліца» Пушкіна, то можна ўбачыць, што яна пераклікаецца з баладай «Святлана», напісанай Васілём Жукоўскім. Такое ж пачатак з эпіграфам, містычны настрой сюжэту і нечаканая развязка...

Пушкін. «Мяцеліца». Кароткі змест аповесці: дом пана Гаўрыла Гаўрыловіча Р**

Гаўрыла Гаўрылавіч Р** жыў у адной з рускіх сядзібаў – маёнтак Ненарадово. У яго з жонкай Прасковьей Пятроўнай была юная сямнаццацігадовы дачка Мар'я Гаўрылаўна. Гэта выхаваная на французскіх раманах бледная і стройная дзяўчына. У сваім асяроддзі Маша лічылася зайздроснай нявестай - бацька на пасаг не скупіўся. І зразумела, у яе не было адбою ад маладых людзей, якія жадаюць на ёй ажаніцца. Ды і многія матулі разглядалі яе як выгадную партыю для сваіх сыноў. Сам Гаўрыла Гаўрылавіч быў гасцінным і вельмі ветлівым гаспадаром. Не дараваў ён толькі аднаго суседа, маладога пана Уладзіміра Мікалаевіча, які быў бедным армейскім прапаршчыкам. Але менавіта ў яго закахалася Маша, і малады чалавек адказаў ёй узаемнасцю. Летам яны штодня сустракаліся і абменьваліся любоўнымі лістамі. Зімой гэтая перапіска стала больш ажыўленай. Яны наракалі на сваю горкую долю, і Уладзімір стаў угаворваць дзяўчыну бегчы, каб таемна абвянчацца. Потым яны хацелі кінуцца да ног бацькоў, папрасіць аб прабачэнні, а тыя, хто любіць старыя іх абавязкова заключылі б у свае абдымкі.

«Мяцеліца». Пушкін. Кароткі змест аповесці: уцёкі Марыі з дому бацькоў

Маша вельмі доўга сумнявалася, ці варта вырашацца на падобны ўчынак, але ўсё-ткі паддалася на ўгаворы Уладзіміра. План быў даволі просты. Уладзімір павінен даслаць за дзяўчынай у прызначаны дзень і гадзіну сані, на якіх яна прыедзе ў суседняе сяло. Там ёсць царква - Уладзімір загадзя дамовіцца са святаром, знойдзе сведак, і па прыездзе Машы іх тут жа обвенчают. У прызначаны вечар выдаўся жудасная надвор'е, паднялася страшная мяцеліца. Але насуперак усяму Маша шчасна дабралася да прызначанага месца. А вось Уладзімір у такую завіруху збіўся з шляху і да царквы дабраўся толькі пад раніцу. Нікога там не знайшоўшы, ён адправіўся дадому да сьвятара. Там таксама не было ні санак, ні самой Машы. Што ж адбылося ў гэтую ноч? Чаму яго ніхто не дачакаўся?

Больш:

Вільям Шэкспір. "Гамлет". Кароткае змест.

Вяршыняй творчасці Шэкспіра, безумоўна, з'яўляецца «Гамлет». Кароткае змест наўрад ці зможа перадаць усю драматургію і філасофскую значнасць твора, але некаторы ўяўленне ўсё ж дасць.такім чынам, Эльсіноры, Дацкае каралеўства. Ноччу, у пас...

Русалачка: містыка па-руску

Хочаце паглядзець фільм, які мяжуе паміж рэальнасцю і містыкай, паміж казкай і расповедам, абсурдам і канкрэтнымі паняццямі? Тады сардэчна запрашаем у свет загадкавага істоты, якое выпадкова забрело ў свет людзей. Гэта кіно цікавае і шчырае з прысмак...

Біяграфія Юрыя Нікалаева. Асабістая жыццё легендарнага расійскага тэлевядучага

Мільёны савецкіх, а пазней і расейскіх тэлегледачоў добра ведаюць інтэлігентнага, разумнага, вытанчанага тэлевядучага Юрыя Нікалаева. Больш маладое пакаленне не ведае гісторыю яго з'яўлення на тэлеэкранах, таму сёння мы паспрабуем распавесці вам пра ...

«Мяцеліца». Пушкін. Кароткі змест аповесці: ад'езд Уладзіміра ў войска

На наступную раніцу Марыя Гаўрылаўна выйшла з свайго пакоя, як быццам нічога не здарылася. Яна паснедала з бацькамі, але да вечара ёй усё ж стала нядобра. У яе пачалася гарачка, і некалькі дзён яна была на краі смерці. У трызненні Маша выдала сваю таямніцу, толькі бацькі спісалі ўсё на хваробу і адзінае, чаго яны паверылі, гэта тое, што іх дачка закахана ў маладога суседа. Пасля яе выздараўлення тыя, хто любіць старыя вырашылі злучыць закаханых. Яны паслалі за Уладзімірам з прапановай Машынай рукі. У адказ атрымалі недарэчнае ліст, у якім малады чалавек пісаў, што ніколі не пераступіць парог іх дома. А пазней усе даведаліся, што Уладзімір Мікалаевіч пакінуў свой маёнтак і з'ехаў у войска. У той час ішоў 1812 год.

«Мяцеліца». Пушкін. Кароткі змест аповесці: дзве смерці

Маша ўжо больш ніколі не згадвала аб Уладзіміры Мікалаевічы, але ўпала ў прытомнасць, калі праз некалькі месяцаў знайшла яго імя ў ліку цяжка параненых. Малады чалавек моцна вызначыўся ў бітве пад Барадзіном. Але на гэтым смутак яе не скончылася, праз некаторы час памёр Гаўрыла Гаўрылавіч. Ён усё сваё маёнтак пакінуў дачкі, што зрабіла яе яшчэ больш прывабнай для жаніхоў. Толькі Марыя шчыра бедавала разам з маці, і неўзабаве яны з'ехалі ў **ское маёнтак. Праскоўя Пятроўна часам ўгаворвала дачку выбраць сабе аднаго, але тая толькі ківала галавой. Прайшло тры гады. Уладзімір памёр у Маскве, і памяць аб ім стала для Машы святой.

«Мяцеліца». Пушкін. Кароткі змест аповесці: прыезд палкоўніка Бурмина

Між тым вайна была скончана, нашы паліцы вярнуліся з-за мяжы. Аднойчы ў маёнтку Марыі прыязджае палкоўнік Бурмин. Яны адразу ж ўлюбляюцца сябар у сябра. Праз нейкі час Бурмин вырашаецца на тлумачэнне. Ён прызнаецца, што не можа прапанаваць Машы руку, так як ужо жанаты 4 гады. Толькі пры гэтым ён зусім нічога не ведае аб сваёй жонцы. Малады чалавек распавядае, як аднойчы здзейсніў недаравальнае глупства. Як-то яго ў шляху заспела моцная завіруха, і ён апынуўся ля вясковай царквы. Яго там як быццам бы чакалі, адразу ж увялі ў памяшканне і паставілі побач з маладой дзяўчынай. Ксёндз абвянчаў яго з ёй.. І толькі калі ім прапанавалі пацалавацца, нявеста дазволіла сабе зірнуць на жаніха. З крыкам «Не ён!» яна ўпала ў прытомнасць. Скарыстаўшыся замяшаннем, Бурмин ціха выйшаў з царквы і з'ехаў. І вось цяпер ён нічога пра гэта сваёй жонцы не ведае, і нават не падазрае, дзе гэта было вянчанне. На гэтыя адкрыцьця Маша змагла толькі сказаць: «Аб божа! Дык гэта былі вы!» Доўгачаканая і пакутлівая сустрэча Бурмина са сваёй жонкай адбылася...