Мікалай Сямёнавіч Ляскоў. Біяграфія пісьменніка

Другая палова дзевятнаццатага стагоддзя была сапраўдным залатым перыядам рускай літаратуры. У гэты час тварылі Талстой, Дастаеўскі, Чэхаў, Тургенеў, Някрасаў, Астроўскі, Салтыкоў-Шчадрын, Ганчароў. Ці Не праўда, ўражлівы спіс?

Жыў і пісаў у гэты перыяд яшчэ адзін вялікі рускі пісьменнік, знаёмая ўсім нам з дзяцінства, – Мікалай Сямёнавіч Ляскоў.

Біяграфія пісьменніка. Сям'я і дзяцінства

Будучы класік беларускай літаратуры нарадзіўся ў 1831 годзе ў Орловском павеце, у вёсцы Горохово. Дзядуля яго быў святаром, бацька таксама скончыў духоўную семінарыю, але пайшоў працаваць следчым у Арлоўскую крымінальную палату. Пасля вымушанага сыходу ў адстаўку пераехаў з сям'ёй у Панін (сяло), у Арлоўскай губерні.

Дзяцінства пісьменніка прайшло ў вёсцы. Менавіта тут ён «увабраў» мова рускага народа, які лёг у аснову непаўторнага «ляскоўскага мовы» - асаблівага стылю выкладу, які стаў затым галоўнай асаблівасцю яго літаратурных твораў.

Біяграфія Мікалая Ляскова змяшчае згадванне аб тым, што ў гімназіі ён вучыўся дрэнна. Пазней пісьменнік пра сябе казаў, што ён «мы». Не здаўшы экзамен па пераводзе ў наступны клас, юнак пакінуў навучальную ўстанову і пачаў працаваць пісцом ў Арлоўскай крымінальнай палаце.

Біяграфія М. С. Ляскова. Камерцыйная служба

Пасля смерці бацькі старэйшы сын Мікалай прымае на сябе абавязкі па клопаце аб сям'і (акрамя яго ў бацькоў было яшчэ шасцёра дзяцей). Малады чалавек пераязджае ў Кіеў, дзе спачатку ўладкоўваецца на працу ў Кіеўскую казённую палату, а затым пераходзіць у камерцыйную кампанію сваяка па матчынай лініі, ангельскай прадпрымальніка А. Я. Шкота (Скота). Па абавязку службы Мікалай Ляскоў часта ездзіць па краіне. Атрыманыя ў гэтых паездках веды і ўражанні затым лягуць у аснову многіх твораў пісьменніка.

Больш:

Вільям Шэкспір. "Гамлет". Кароткае змест.

Вяршыняй творчасці Шэкспіра, безумоўна, з'яўляецца «Гамлет». Кароткае змест наўрад ці зможа перадаць усю драматургію і філасофскую значнасць твора, але некаторы ўяўленне ўсё ж дасць.такім чынам, Эльсіноры, Дацкае каралеўства. Ноччу, у пас...

Русалачка: містыка па-руску

Хочаце паглядзець фільм, які мяжуе паміж рэальнасцю і містыкай, паміж казкай і расповедам, абсурдам і канкрэтнымі паняццямі? Тады сардэчна запрашаем у свет загадкавага істоты, якое выпадкова забрело ў свет людзей. Гэта кіно цікавае і шчырае з прысмак...

Біяграфія Юрыя Нікалаева. Асабістая жыццё легендарнага расійскага тэлевядучага

Мільёны савецкіх, а пазней і расейскіх тэлегледачоў добра ведаюць інтэлігентнага, разумнага, вытанчанага тэлевядучага Юрыя Нікалаева. Больш маладое пакаленне не ведае гісторыю яго з'яўлення на тэлеэкранах, таму сёння мы паспрабуем распавесці вам пра ...

Мікалай Ляскоў. Біяграфія. Пісьменнік - праціўнік нігілізму

Як гаворыцца, не было б шчасця, ды няшчасце дапамагло. У 1860 годзе кампанія «Шкот і Вількенс» зачынілася, і Мікалай Сямёнавіч пераехаў у Санкт-Пецярбург, дзе і заняўся сур'ёзна складальніцтвам.

Спачатку Ляскоў выступае ў ролі публіцыста: друкуе артыкулы і нарысы на надзённыя тэмы. Супрацоўнічае з часопісамі «Паўночная пчала», «Айчынныя запіскі», «Руская гаворка».

У 1863 годзе выходзяць «Жыціе адной бабы» і «Овцебык» - першыя аповесці пісьменніка. У наступным годзе ён выпускае знакамітую аповесць «Лэдзі Макбет Мцэнскага павета», некаторыя апавяданні, а таксама свой першы раман «няма Куды». У ім модны ў тыя часы нігілізм супрацьпастаўляецца асноватворным каштоўнасцям рускага народа – хрысціянству, сямейнасці, павагі да штодзённага працы. Наступным буйным творам, таксама содержавшим крытыку нігілізму, быў які выйшаў у 1870 годзе раман «На нажах».

Стаўленне да царквы

Будучы нашчадкам святароў, Ляскоў вялікае значэнне надаваў хрысціянству і яго ролі ў рускай жыцця. Святарам, як стабілізуе сіле свайго часу, прысвечаны хронікі «Сабаране». Ёсць у пісьменніка аповесці і апавяданні, аб'яднаныя ў зборнік «Праведнікі». У іх распавядаецца пра чэсных, сумленных людзях, якімі багатая беларуская зямля. У гэты ж перыяд выходзіць дзіўны аповяд «Захаваны анёл» - адно з лепшых твораў, створаных пісьменнікам па імені Мікалай Ляскоў. Біяграфія яго, зрэшты, кажа аб тым, што пасля ён паддаўся ўплыву Льва Талстога і расчараваўся ў рускай духовенстве. Яго пазнейшыя творы напоўнены горкім сарказмам у адносінах да «поповству».

Памёр Мікалай Ляскоў у 1895 годзе ў Санкт-Пецярбургу, ва ўзросце 64 гадоў.

Вялікая колькасць самабытных і любімых намі дагэтуль твораў пакінуў пасля сябе Мікалай Сямёнавіч Ляскоў. Біяграфія яго адлюстроўвае складаны шлях думаючага і таго, хто шукае сябе чалавека. Але як бы ні ішло яго творчае развіццё, мы і сёння ведаем і любім яго «Левшей», «Зачараваць вандроўніка», «Лэдзі Макбет Мцэнскага павета» і многія іншыя творы.