Сачыненне па творчасці Лермантава. Прыгажосць паэтыкі і мудрасць думкі

Паэзія Лермантава – гэта нязведаная краіна, велізарная, неабсяжная і бязмежная ў сваёй велічы і непаўторнасці. Сачыненне па творчасці Лермантава павінна адлюстраваць прыгажосць яго паэтычнага мовы, мудрасць зместу, адчай мяцежнай душы паэта і сілу яго словы.

Мяцежны дух

Перш чым прыступаць да напісання сачынення, варта даведацца, што існуе крытыка (літаратура па творчасці Лермантава) В. Г. Бялінскага і С. А. Бурачека. Гэта два з нямногіх літаратурных крытыкаў, якія пісалі аб самабытнасці твораў вялікага паэта і не обвинявших яго ў эпигонстве. Яны малююць нашчадкам цудоўны вобраз паэта – высакароднага, смелага, які тужыць, нададзенага воляй, магутным розумам, але терзаемого магутнымі запалам. Мяцежны дух генія да гэтага часу прымушае пачашчана біцца сэрца чытача, заклікае кінуць выклік штодзённасці і штодзённасці. Лермантаў (творчасць коратка можна ахарактарызаваць як яго пакліканне) хваляваўся, перажываючы глабальныя падзеі, якія адбываюцца ў Расеі, яго ліра служыла радзіме, бударажачы і змагаючыся з пасіўнасцю і абыякавасцю.

Вечныя пошукі сэнсу жыцця

Сачыненне па творчасці Лермантава павінна асвятліць яго вечныя пошукі ісціны, сэнсу жыцця і шчасця. Ён самотны ў свецкім грамадстве, у якім яго атачаюць бяздушныя людзі-маскі, пра гэта ён кажа ў сваім тварэнні «Як часта, пестрою толпою акружаны...» Паэт не ў стане прымірыцца з тым, што гуманныя, адукаваныя людзі бязмэтна старэюць у поўным бяздзеянні, не пераследуюць вышэйшых мэтаў, пакорліва плывуць па плыні. Пра гэта «крычаў» практычна ў кожным сваім вершы Лермантава. Творчасць коратка можна назваць заклікам да збавенню ад рабскай няволі, да барацьбы. Яна была яго натуральным станам душы, неабходнай, каб супрацьстаяць стыхіі.

Больш:

Вільям Шэкспір. "Гамлет". Кароткае змест.

Вяршыняй творчасці Шэкспіра, безумоўна, з'яўляецца «Гамлет». Кароткае змест наўрад ці зможа перадаць усю драматургію і філасофскую значнасць твора, але некаторы ўяўленне ўсё ж дасць.такім чынам, Эльсіноры, Дацкае каралеўства. Ноччу, у пас...

Русалачка: містыка па-руску

Хочаце паглядзець фільм, які мяжуе паміж рэальнасцю і містыкай, паміж казкай і расповедам, абсурдам і канкрэтнымі паняццямі? Тады сардэчна запрашаем у свет загадкавага істоты, якое выпадкова забрело ў свет людзей. Гэта кіно цікавае і шчырае з прысмак...

Біяграфія Юрыя Нікалаева. Асабістая жыццё легендарнага расійскага тэлевядучага

Мільёны савецкіх, а пазней і расейскіх тэлегледачоў добра ведаюць інтэлігентнага, разумнага, вытанчанага тэлевядучага Юрыя Нікалаева. Больш маладое пакаленне не ведае гісторыю яго з'яўлення на тэлеэкранах, таму сёння мы паспрабуем распавесці вам пра ...

Одушевленная прырода

Прырода ў творчасці Лермантава з'яўляецца неад'емнай часткай яго празаічных і лірычных твораў. Паэт самазабыўна любіў радзіму, просты рускі народ, адчуваў самабытную, натхняе прыгажосць рускай прыроды. Хоць часам карціны прыроды ў лірыцы паэта выконваюць выключна службовую функцыю – выступаюць фонам, на якім разгортваецца асноўнае дзейства, альбо служаць стваральніку параўнаннем, метафарай, дапаможным сродкам для раскрыцця вобраза цэнтральнага персанажа, з мэтай перадаць адценні яго эмоцый, перажыванняў. Сачыненне па творчасці Лермантава абавязкова павінна раскрываць дадзеную асаблівасць. Пажадана перад напісаннем азнаёміцца з наступнымі творамі аўтара: натхнёнае «Тры пальмы», сумнае «Выходжу адзін я на дарогу», хвалюючае «Горныя вяршыні». Паэт многімі творамі сцвярджае сваю любоў да рускай зямлі, да роднай прыроды. Прырода ў творчасці Лермантава одушевлена, поўная таямнічай жыцця.

Пейзажныя замалёўкі як важкая частка лірыкі

У пейзажнай лірыцы паэта сустракаюцца разнастайныя, пастаянна змяняюцца настроі. У ёй прысутнічае восеньская сум, шчымлівае шкадаванне аб сыходзе лета. У восеньскія матывы пранікаюць даволі сумныя ноткі: «змрочная зеляніна алей», «пажоўклыя лісце», «цьмяны месяц». Іншая справа - вершы, апяваў вясну: «ландыш серабрысты ветліва ківае галавой», «свежы лес шуміць пры гуку ветрыку». Замест смутку і суму ад сузірання восеньскай панурай прыгажосці прыходзіць радасць, сціраючы ўсе хвалявання і трывогі.

Адзін з галоўных матываў лірыкі

Геній прысвяціў тэме паэзіі і паэта вялікую частку свайго творчасці. Тэма паэта ў творчасці Лермантава, яго адзіноты на пэўным этапе становіцца галоўным матывам. Противопоставленность натоўпе і непрыманне грамадствам лірычнага героя, трагічнасць і вечнае адзінота становяцца асноўнай ідэяй вершаў «Смерць паэта», «Паэт».

Першы твор адыграла вырашальную ролю ў лёсе творцы, стаўшы прычынай яго палітычнай спасылкі на Каўказ, бо ён, падобна Пушкіну, адважыўся асудзіць кіруючую ўладу. Некалькі інакш раскрываецца тэматыка паэзіі і паэта ў вершы «Паэт», у ім чытач можа бачыць пашыранае працяг лірыка-рамантычнай канцэпцыі чалавека. Лермантаў выстаўляе на суд чытача нейкую апазіцыю двух тыпажоў паэтаў: аўтара, прислуживающего натоўпе сваёй творчасцю, і стваральніка, якім уяўляе яго спрактыкаваны сачыняльнік у ідэале. Супрацьстаянне ў паэме прадстаўлена метафарай – у выглядзе заржавевшего кінжала. Дадзены прыём паралелізму выбудоўвае перад чытачом аптымістычны светлы вобраз прарока, які ўяўляе сабой сімвал грамадзянскай паэзіі ў цэлым.

Любоўнае пачуццё

Дарэчным будзе ў сачыненне па творчасці Лермантава ўключыць трагізм любоўнай лірыкі паэта. Каханне ў аўтара напоўнена сумам, спадарожнымі сумнымі абставінамі, цяжкімі прадчуваннямі. Паэт досыць часта пісаў пра неразделенном, няшчасным пачуцці, аб здрадах каханай, не здольнай ацаніць яго ўзнёслыя памкненні. Гэты трагізм шмат у чым абумоўлены абставінамі асабістайжыцця генія. Доказам гэтага сцвярджэння можа паслужыць верш «Я не пагарджаны перад табою».

Геніяльны творчы дух

Лірыка М. Ю. Лермантава лічыцца адной з самых значных і супярэчлівых у рускай літаратуры. Яго творы ўзвялі паэта ў высокі статус геніяльнага творчага духу, возвеличенного і апісанага самім жа аўтарам у сваёй лірыцы. Геніяльны паэт заслужана лічыцца годным пераемнікам самага А. С. Пушкіна менавіта ў пытаннях аб прызначэнні паэта і яго лірыкі, якая павінна актыўна адгукацца на патрэбы сучаснасці.