Ці можа пах верасу разбурыць жыццё?

«Пах верасу» (2013 года выпуску) - цікавы і пазнавальны фільм. Яго асноўны маральны пасыл досыць лёгка чытаем: тое, што важна, заўсёды на першым месцы. Яно не затмится тым, што ілюзорна і другаснае. Галоўнае - правільна расставіць прыярытэты. Кінастужка са складаным падтэкстам мае даволі немудрагелісты сюжэт, паводле якога сярэднестатыстычны сеткавы адміністратар жыве ў чорта на блізкім светам у звычайнай кватэры ў кампаніі з рудым катом. Кожны дзень ён дабіраецца на працу ў поўнай народу электрычцы. Слухае музыку і любіць катацца па горадзе на скейтах. Працуе ў невялікай фірме, падобных у Маскве незлічоная мноства.

Натанаіл, менавіта такое незвычайнае імя ў героя, практычна не цікавіцца навакольным яго жыццём, праводзячы увесь свой час у бязмежных прасторах інтэрнэту. Галоўны герой не звяртае асаблівай увагі ні на каго з калегаў, хоць у яго закахана адна з супрацоўніц. Яна пастаянна падкормлівае яго піражкамі. Але аднойчы ён знаёміцца з незвычайнай дзяўчынай па імі Насця. Яна - студэнтка тэхналагічнага каледжа. Толькі ёсць адно "але", бо гераіня жыве ў далёкім Масачусецы. Спачатку перапіска закаханых пачынаецца як ні да чаго не абавязвае зносіны, але з часам Натанаіл разумее, што паміж імі, несумненна, вельмі шмат агульнага. Бо менавіта аб гэтай прыгажуні ён марыў, яе прадстаўляў у сваіх снах. І цяпер хлопец шчыра лічыць, што ва ўсёй Сусвету яго разумее толькі яна адна.

Аднойчы Насця паведамляе яму, што хутка будзе праездам у сібірскім горадзе Бійску. Тут жа Натаніі кідае ўсе свае справы і працу. Ён вылятае туды. Па дарозе ён трапляе ў зусім неверагодныя прыгоды, знаёміцца з цікавымі людзьмі. А ў выніку галоўны герой аказваецца ў дзіўным і абсалютна далёкай ад рэчаіснасці свеце, які напоўнены цішынёй, спакоем і пахам верасу. Тут цалкам адсутнічаюць усе выгоды сучаснасці, у тым ліку і інтэрнэт, затое можна спакойна і мерна пагаварыць, паляжаць сярод духмяных траў і ціха шумеў высокіх соснаў.

Больш:

Вільям Шэкспір. "Гамлет". Кароткае змест.

Вяршыняй творчасці Шэкспіра, безумоўна, з'яўляецца «Гамлет». Кароткае змест наўрад ці зможа перадаць усю драматургію і філасофскую значнасць твора, але некаторы ўяўленне ўсё ж дасць.такім чынам, Эльсіноры, Дацкае каралеўства. Ноччу, у пас...

Русалачка: містыка па-руску

Хочаце паглядзець фільм, які мяжуе паміж рэальнасцю і містыкай, паміж казкай і расповедам, абсурдам і канкрэтнымі паняццямі? Тады сардэчна запрашаем у свет загадкавага істоты, якое выпадкова забрело ў свет людзей. Гэта кіно цікавае і шчырае з прысмак...

Біяграфія Юрыя Нікалаева. Асабістая жыццё легендарнага расійскага тэлевядучага

Мільёны савецкіх, а пазней і расейскіх тэлегледачоў добра ведаюць інтэлігентнага, разумнага, вытанчанага тэлевядучага Юрыя Нікалаева. Больш маладое пакаленне не ведае гісторыю яго з'яўлення на тэлеэкранах, таму сёння мы паспрабуем распавесці вам пра ...

Насцю ён там не змог убачыць, затое палюбіў дзіўны пах верасу. Адхіленасць ад мітусні значна зменіць светапогляд маладога чалавека. Пасля вяртання ў Маскву Нафаню ўжо немагчыма будзе даведацца, бо ў яго з'явіцца сваё меркаванне, прынцыпы і жыццёвая пазіцыя. Герою складана забыцца ўлюбёны пах верасу.

А як жа каханне? І тут лёс ўносіць карэктывы ў яго планы, бо па-сапраўднаму патрэбны і важны цябе чалавек заўсёды будзе побач з табой, нават калі ты яго не змог убачыць. Самае галоўнае - не пабаяцца адкрыць свае пачуцці і пераадолець усе перашкоды для сустрэчы. А пасля прызнання ў каханні Натаніі з жахам пазнае, што ён выйграў грант на бясплатнае навучанне ў Масачусецкім універсітэце і прэмію ў 20 тысяч долараў. Але вось якім коштам? І што яму цяпер рабіць? Успамінаць пах верасу і разумець, што ўсе яго пачуцці - проста цацка для даследчыкаў, а ідэальнай дзяўчыны проста не існуе? Жыццё разбурана і ўжо нічога нельга змяніць?

Фільм «Пах верасу» па-сапраўднаму прымушае суперажываць героям. Асабліва волнителен той момант, калі Натаніі стаіць на мосце і вырашаецца скончыць жыццё самагубствам. І ўсё роўна мы падсвядома чакаем добрага канца фільма, бо немагчыма, каб герою так не шанцавала. Сумбурные эмоцыі, супярэчлівыя ўчынкі, змяшанае послевкусіе, не тое каб расчараванне, але нявыкрутка... Песімістам да дваццаці да прагляду не рэкамендуецца, а пасля трыццаці глядзець не варта - не чапляе.