Што такое камедыя? Вызначэнне ў літаратуры

Кожны з нас, напэўна, зможа сваімі словамі растлумачыць, што такое камедыя. Аднак калі спрабуеш выкласці вызначэнне гэтага паняцця на паперы, сутыкаешся з цяжкасцямі, бо тлумачэнні тыпу «гэта калі смешна» гучаць занадта проста.

Вядома, што разуменне камічнага адносяць да абрадаў старажытнасці.

Што такое камедыя ў літаратуры? Вызначэнне гэтага паняцця мы зараз паспрабуем вывесці.

Прадмет камедыі, яе віды

Прадметам камедыі можна лічыць імкненне выдаць брыдкі за прыгожае, дурное – за разумнае, мелочное – за высакароднае.

У літаратуры вылучаюць высокія віды камедыі і каламбуры. Да высокім відах адносяць такія творы, як "Дон Кіхот" М. дэ Сервантэса.

Віды камічнага

Перш чым пачаць разбірацца, што такое камедыя ў літаратуры, разгледзім спачатку віды камічнага.

Да іх адносяцца: гумар, іронія, сатыра, сарказм, гратэск.

Гумар можна вызначыць як незлобный смех.

Іронія – гэта насмешка, у аснове якой ляжыць крытыка. Сярод рускіх пісьменнікаў іронію часта ўжываў Пушкін, напрыклад, у паэме «Яўген Анегін»: «Дзяўчынкі скачуць загадзя», «У вёсцы шчаслівы і рагаты».

Сарказм з'яўляецца вышэйшай ступенню іроніі і ў перакладзе з грэцкай мовы азначае «рове мяса».

Сатыра ўяўляе сабой спосаб прайгравання рэчаіснасці, задачай якога з'яўляецца непрыемная крытыка.

Гратэск лёгка адрозніць ад астатніх відаў камічнага таму, што смешнае цяжка аддзяліць ад страшнага, жахлівага. Гэты від камічнага характэрны для Гогаля («Нос») і Маякоўскага («Клоп», «Лазня»).

Што такое камедыя ў літаратуры? Вызначэнне

Камедыя з навуковай пункту гледжання – гэта асаблівы від драмы, у якім канфлікт або супрацьстаянне персанажаў дазваляецца спецыфічна.

Барацьба ў камедыі адрозніваецца тым, што яна:

- не прыводзіць да сур'ёзных наступстваў;

- накіравана на дробныя, меркантыльныя мэты;

- вядзецца смешнымі спосабамі і сродкамі.

Тэматыка камедыі

Для таго каб поўна адказаць на пытанне "што такое камедыя", неабходна разабрацца ў асаблівасцях яе тэматыкі.

Яна, безумоўна, залежыць ад патрэбаў і патрэб таго класа, які з'яўляецца яе стваральнікам. Вядома, стваральнікі ўлічваюць інтарэсы тых, на каго яна арыентаваная.

Варта заўважыць, што камедыйны жар вельмі устойлівы да ўздзеяння часу. Так, напрыклад, з часоў антычнасці па сапраўдныя дні захавалася схема любоўнай інтрыгі ў камедыі, калі бацькі супрацівяцца саюзу маладых людзей, але іх змушае да яго прыняцця трэцяе твар, якое дапамагае маладым зладзіць шчасце.

Тыпы камедыі

Для адказу на пытанне "што такое камедыя" неабходна разабрацца ў тым, якія тыпы гэтага жанру можна вылучыць.

Першы тып, пра які варта сказаць, – гэта камедыя нораваў. Яна адлюстроўвае чалавечыя характары, іх супрацьстаянне.

Зараз разбярэмся, што такое камедыя палажэнняў. У ёй смех выклікаюць пэўныя недарэчныя дзеянні, паводзіны герояў.

Гісторыя камедыі

Камедыі існавалі яшчэ ў антычнай старажытнасці. Самым вядомым аўтарам таго часу лічыцца Арыстафана. Да нас дайшлі звесткі пра 11 камедыях, напісаных гэтым аўтарам у 425—388 гг. да н. э., напрыклад, «Аблокі», «Жабы». Для ан­тичных камедый характэрна высмейванне людскіх заган, дакладнае высочванне аўтарскай ацэнкі ўсяго таго, што адбываецца.

У эпоху Сярэднявечча з'яўляецца інтэрмедыя (невялікая камічная п'еса), фарс (лёгкая камедыя з знешнімі камічнымі рысамі), соти (вострая сатыра), фастнахтшпиль (масленічная гульня).

Для эпохі Адраджэння характэрна увагу да прыроды чалавека. Сярод аўтараў таго часу найбольш знакаміты У. Шэкспір («Утаймаванне свавольнай», «Сон у гадоў­нюю ноч»). Асноўнай ідэяй твораў гэтага аўтара з'яўляецца думка аб панаванні прыроды над душой чалавека.

Эпоха класіцызму высмейвае чала­веческие заганы, невуцтва (камедыі Мо­льера, напрыклад, «Уяўны боль­най»).

Асвета заклікае комедиографов звярнуцца да здароваму сэнсу.

Эпоха рамантызму дорыць нам камедыю, заснаваную на ідэі аб немагчымасці савярэны­шенства свету. У XIX стагоддзі рысы камічнага спалучаныя з уяўленнямі пра эс­тетическом ідэале, які ўключае распаўсюджаныя ўяўленні аб жыцці чалавека. У рускай літаратуры дадзеная тэндэнцыя выяўляецца ў несмяротных творах. Д. И. Фонвизина, А. С. Грыбаедава, Н.У. Гогаля.

Для літара­туры XX стагоддзя характэрныясацыяльна-бытавыя ко­мэдыі (Ст. Маякоўскі, М. Булгакаў).

Дадзеная артыкул досыць падрабязна разглядае пытанне аб тым, што такое камедыя. Трэба адзначыць, што гэты жанр з'яўляецца найбольш папулярным у нашы дні і карыстаецца асаблівай любоўю, бо, як вядома, смех падаўжае жыццё, а магчымасць убачыць камічнае ў жыцці робіць нашы будні ярчэй і прасцей.