«Жыў-быў кот»: водгукі на новы анімацыйны праект Кунихико Юяма

Новы праект ад рэжысёра анімэ-цыклу «Покемон» Кунихико Юяма быў створаны на амерыканска-японскай студыі Sprite Animation Studios, заснаванай аўтарамі ўсім вядомага, але не стрэліла ў пракаце фільма «Апошняя фантазія: Духі ўнутры». Поўнаметражны мультфільм «Жыў-быў кот» водгукі киноэкспертов характарызуюць як павучальны, але тужлівы анімацыйны прадукт, пабудаваны на апавяданні аб тым, чаму вулічным катам неабходна ведаць грамату, умець чытаць і сябраваць. Нягледзячы на крытычныя ацэнкі, стужка мае рэйтынг IMDb 6.80.

Выключна нацыянальны мульцік

У вузкіх колах аніматараў у апошні час існуе меркаванне, што асэнсаванае стварэнне трохмерных стужак апраўдана, калі аўтары, вынікаючы міжнародным трэндам, спрабуюць заваяваць замежны рынак. Пры гэтым, створаны пры дапамозе дадзенай тэхналогіі праект «Жыў-быў кот» (2017), водгукі крытыкаў пазіцыянуюць як асабліва нацыянальнае кіно, з-за чаго, да прыкладу, у РФ анімацыйная стужка глядзіцца з некаторым здзіўленнем, калі глядзіць не вдумывается ў тое, што адбываецца, і неабазнаны ў асаблівасцях японскага менталітэту і культуры. Па расейскіх мерках можа здацца дзіўнай і асноўная мараль карціны: у раптоўна сумная і аптымістычная. Таму «Жыў-быў кот» - мультфільм, водгукі рецензоров у якім знаходзяць адгалоскі будыйскага адносіны да рэчаіснасці і жыцця ў цэлым.

Як альтэрнатыва

Кранальна рэалізаваны аўтарскі задума Кунихико Юяма валодае не страчвае актуальнасці сюжэтам. У цэнтры апавядання чорны маленькі кацяня Рудольф, воляю выпадку трапіў у мегаполіс, у якім яму трэба будзе навучыцца асновам выжывання без дапамогі клапатлівых гаспадароў. Настаўнікам страціўся маляняці становіцца бывалы, дарослы кот, якога паважае ўся акругі. Сюжэт анімацыйнай стужкі «Жыў-быў кот» водгукі атрымаў прыхільныя, асобныя аўтары-контрибьюторы назвалі японскую карціну выдатнай альтэрнатывай ўжо знаёмым гледачу галівудскіх мультыплікацыйных франшызы, здольную спадабацца ўсёй сям'і.

Больш:

Вільям Шэкспір. "Гамлет". Кароткае змест.

Вяршыняй творчасці Шэкспіра, безумоўна, з'яўляецца «Гамлет». Кароткае змест наўрад ці зможа перадаць усю драматургію і філасофскую значнасць твора, але некаторы ўяўленне ўсё ж дасць.такім чынам, Эльсіноры, Дацкае каралеўства. Ноччу, у пас...

Русалачка: містыка па-руску

Хочаце паглядзець фільм, які мяжуе паміж рэальнасцю і містыкай, паміж казкай і расповедам, абсурдам і канкрэтнымі паняццямі? Тады сардэчна запрашаем у свет загадкавага істоты, якое выпадкова забрело ў свет людзей. Гэта кіно цікавае і шчырае з прысмак...

Біяграфія Юрыя Нікалаева. Асабістая жыццё легендарнага расійскага тэлевядучага

Мільёны савецкіх, а пазней і расейскіх тэлегледачоў добра ведаюць інтэлігентнага, разумнага, вытанчанага тэлевядучага Юрыя Нікалаева. Больш маладое пакаленне не ведае гісторыю яго з'яўлення на тэлеэкранах, таму сёння мы паспрабуем распавесці вам пра ...

Неадпаведнасць заяўленым жанры

Аднак «Жыў-быў кот» (мультфільм 2017) водгукі скептычна настроеных аглядальнікаў дакараюць за неадпаведнасць жанравай палітыцы. Справа ў тым, што мультфільм заяўлены як прыгодніцкі, але падчас прагляду высвятляецца, што прыгод як такіх у ім практычна няма. Акрамя завязкі, у якой кацяня аказваецца адзін у вялікім горадзе. Выжыванне ў кампаніі настаўніка атрымліваецца даволі простым:

• у Японіі вельмі многія грамадзяне падкормліваюць бяздомных жывёл;
• канкуруючыя банды герояў не даймаюць;
• вялікую частку часу кацяня вучыць грамату і распрацоўвае план вяртання дадому.

Толькі бліжэй да фіналу ключавыя персанажы трапляюць у неабыякую калатнечу, якая хутка вырашаецца, прычым без якіх-небудзь геройств з боку Рудольфа.

Без драматызму

У выніку «Жыў-быў кот» водгукі спецыялістаў і простых гледачоў называюць не прыгодніцкай, а павучальнае анімацыйнай карцінай для малодшага школьнага ўзросту і дашкольнікаў, які паказвае важнасць пісьменнасці і які дэманструе адданасць, дружбу і праявы шчырай клопату. Сапраўды, дабрыні і душэўнасці ў мульте хоць адбаўляй, як і очаровывающей жаласнага і милоты. Але ў забаўляльным прадукце, нацеленном на шырокую глядацкую аўдыторыю павінна быць і захапляльнасць. А ў стужцы «Жыў-быў кот» водгукі адзначаюць недастатковае колькасць праблем, пагроз і практычна поўная адсутнасць драматызму. Пры гэтым гумару ў дзецішча Кунихико Юямы недастаткова, а візуальныя прыгажосці прадстаўлены каменнымі краявідамі прыгарада Токіо.

Плюсы і мінусы

Дарослую аўдыторыю гледачоў некалькі бянтэжыць і вельмі руплівая агучка японскіх акцёраў, якія не прапускаюць ніводнага ўздыху-выдыху галоўнага персанажа, а той, у сваю чаргу, не зробіць ні кроку без чарговага «аха». Стварае ўражанне, што стваральнікаў палохае адсутнасць рэплік. Выклікае неразуменне і знарочыста утрированные анімацыйныя руху, з-за якіх усё руху катоў глядзяцца нязграбна і ненатуральна, быццам лялечныя. Як быццам нейкая частка злучных рухаў была папросту прапушчана або недапрацаваная. Гэта акалічнасць пазбавіла руху персанажаў жыццёва неабходнай гнуткасці і плыўнасці. Пры гэтым фонавыя статыстычныя прадметы створаны з уласцівай японскім мультыплікатарам стылем і педантычнасцю, што стварае дэталёвае, глыбокае прастору.

Несумнеўным плюсам карціны з'яўляюцца самі каты: жывёлы адчувальна пушисты і неверагодна мілыя, асабліва ключавой персанаж, які выклікае жаданне пагладзіць па узлахмачанай шерстке.