15 кастрычніка 1990 года першы і адзіны прэзідэнт СССР Міхаіл Гарбачоў быў ганараваны Нобелеўскай прэміі міру. Прысуджэнне ўзнагароды «чалавеку, развалившему Савецкі Саюз» адгукнулася неадназначнымі ацэнкамі і крытыкай. За што Гарбачоў атрымаў Нобелеўскую прэмію? Каб дэталёва разабрацца ў гэтым пытанні, трэба асвятліць дзейнасць савецкага і расійскага палітыка, крытэрыі ўручэння ўзнагароды, неадназначную рэакцыю ў грамадстве. У якім годзе Гарбачоў атрымаў Нобелеўскую прэмію і за што? Даведаемся ў артыкуле.
У 1987 годзе Міхаіл Гарбачоў, знаходзячыся на вяршыні ўлады, даў старт «перабудове». Маштабныя перамены у якая існавала раней ідэалогіі, стабільнай эканамічнай і палітычнай жыцця Савецкага Саюза, праводзіліся з мэтай дэмакратызацыі грамадска-палітычнага і эканамічнага ладу, які склаўся ў СССР.
На першым этапе маштабных рэформаў праводзілася антыалкагольная кампанія, паскарэнне тэмпаў народнай гаспадаркі, аўтаматызацыя і камп'ютарызацыя, барацьба з карупцыяй (дэманстратыўная) і непрацоўнымі даходамі (рэальная). Планавалася даць кожнай сям'і асобную кватэру, палепшыць эканамічнае становішча ў краіне. На 27 з'ездзе партыі быў абвешчаны курс не на «пабудова камунізму», «ўдасканаленне сацыялізму». Радыкальныя меры пакуль яшчэ не ўжываліся, таму ўсе ў СССР заставалася па-старому. Хіба што старыя кадры брэжнеўскай наменклатуры былі замененыя новымі кіраўнікамі, якія праз час стануць на чале лёсавызначальных падзей.
Больш:
Канкурэнцыя - гэта суперніцтва паміж удзельнікамі рынкавай эканомікі. Віды і функцыі канкурэнцыі
Канкурэнцыя – гэта паняцце, уласцівае рынкавай эканоміцы. Кожны ўдзельнік фінансавых, гандлёвых адносін імкнецца заняць лепшае месца ў той асяроддзі, дзе яму даводзіцца функцыянаваць. Менавіта па гэтай прычыне ўзнікае канкурэнцыя. Барацьба памі...
Палітыка і мараль: суадносіны паняццяў у сучасным грамадстве
Палітыка і мараль – гэта найбольш складаныя адносіны палітыкі да маральным нормам, прынятым у грамадстве. Абодва гэтыя паняцці ўяўляюць сабой арганізацыйныя і кантрольныя сферы соцыума, аднак, яны функцыянуюць у ім па-рознаму. Мараль закл...
Самая старая котка на сённяшні дзень – Люсі. Гэта самае звычайнае жывёла нарадзілася ў далёкім 1972 годзе. Калі яе гаспадары даведаліся пра гэта, яны звярнуліся да ветэрынараў. Спецыялісты былі ўражаны станам гэтага жывёльнага. Котка выдатна ел...
Нобелеўская прэмія Гарбачова яшчэ не маячыла на даляглядзе, калі пачаўся другі этап перабудовы. Каманда кіраўніка дзяржавы прыйшла да высновы, што толькі адміністрацыйнымі мерамі змяніць сітуацыю, якая склалася, не ўяўляецца магчымым. Тады была зроблена спроба рэфармавання ў духу сацыялізму, які падкрэслівае сваю дэмакратычнасць. Этап характарызаваўся маштабным комплексам рэформ ва ўсіх сферах жыцця СССР.
На фоне веры ў светлую будучыню (асабліва з боку моладзі, інтэлігенцыі і пакалення, стомленага ад двух дзесяцігоддзяў застою) паступова пачала нарастаць і няўстойлівасць: эканоміка дзяржавы пагоршылася, на нацыянальных ускраінах з'явіліся сепаратысцкія настроі, пачаліся міжнацыянальныя сутыкненні.
За што далі Нобелеўскую прэмію Гарбачову? Савецкаму грамадству гэта стала зразумела ў ходзе трэцяга этапу перабудовы, бо менавіта тады палітычнаму лідэру ўручылі выдатную ўзнагароду. У той час у СССР адбылася рэзкая дэстабілізацыя, так што крытыка і неадназначная рэакцыя была чаканая. Перамены выйшлі з-пад кантролю афіцыйнай кіруючай вярхушкі, эканамічныя праблемы перараслі ў сапраўдны крызіс, катастрафічна ўпаў узровень жыцця насельніцтва, дасягнуў піка хранічны таварны дэфіцыт, станоўчая рэакцыя грамадства на перабудову змянілася расчараваннем і антыкамуністычнымі настроямі, ўзмацніліся тэмпы эміграцыі. У сацыяльна-эканамічным ладзе Савецкага Саюза з'явіліся рысы заходняга капіталізму: прыватная ўласнасць, фондавы і валютны рынкі, бізнес заходняга тыпу. На міжнароднай арэне СССР страчвае пазіцыі і перастае быць звышдзяржавай.
Постперестройка характарызуецца сітуацыяй, калі адзіная дзяржава працягвала існаваць «на паперы», але на справе савецкая гісторыя падышла да свайго завяршэння, распад СССР стаў ужо толькі пытаннем часу. У гэты час Нобелеўская прэмія Гарбачову выклікала шчырае неразуменне ў большасці грамадзян: прэмія міру за злачынствы супраць свайго ж народа?
Як бы там ні было, поўны дэмантаж камуністычнай сістэмы адбыўся разам з калапсам савецкай эканомікі. У пачатку снежня 1991 года ў Белавежскай пушчы палітычныя лідэры трох саюзных рэспублік абвясцілі, што СССР больш няма. Цэнтральная ўлада на чале з Міхаілам Гарбачовым нічога ўжо не магла супрацьпаставіць гэтым голасным заявах. Прэзідэнт складае з сябе паўнамоцтвы, а 26 снежня таго ж года Савецкі Саюз перастае існаваць канчаткова. Міхаіл Гарбачоў аказаў сур'ёзны ўплыў на сітуацыю ў краіне, але не заўсёды яно было толькі адмоўным.
З імем Міхаіла Гарбачова звязаны самы супярэчлівы перыяд гісторыі Расіі. Ён заклаў асновы дэмакратыі ў краіне, што стала прычынай фарміравання палітычнага плюралізму – разнастайнасці меркаванняў, напрамкаў, поглядаў. З перыядам Гарбачова звязаны пачатак дзейнасці індывідуальных прадпрымальнікаў, пераход да рынкавай эканоміцы, сур'ёзныя пераўтварэнні ў дзяржаўным апараце, фарміраванне апазіцыйных рухаў. Становішча грамадзян значна пагоршылася, адбыўся раскол у сферы інтэлігенцыі ідзеячаў мастацтва: таленавітыя навукоўцы альбо з'язджалі за мяжу, альбо сыходзілі ў бізнэс.
Але больш значныя ў пытанні атрымання Міхаілам Гарбачовым Нобелеўскай прэміі яго дзеянні і іх вынікі, звязаныя з знешняй палітыкай. Па-першае, ён выратаваў увесь свет ад пагрозы ядзернай вайны. Праўда, зроблена гэта было шляхам здачы знешнепалітычных пазіцый СССР на карысць ЗША, так што па факце Савецкі Саюз прайграў халодную вайну. На Захадзе гэтую перамогу святкуюць афіцыйна.
Па-другое, яго палітыка стала прычынай чарговага перадзелу свету і лакальных канфліктаў. Менавіта па віне Міхаіла Гарбачова адбыліся шматлікія крывавыя канфлікты ў Грузіі, Казахстане, Латвіі і Літве, Узбекістане, Кіргізіі, Азербайджане. Большасць з гэтых актаў былі не проста рэакцыяй на вызваленчыя рухі ў рэспубліках і мірныя пратэсты, а планамернай расправай. У карысць гэтага сцвярджэння кажа хоць бы той факт, што за некалькі дзён да «чорнага» студзеня з Азербайджана былі вывезены сям'і рускіх афіцэраў, была штучна створаная праблема «бежанцаў», а афіцыйныя СМІ сцвярджалі, што вайскоўцы ў рэспубліку не ўвойдуць і надзвычайнае становішча абвешчана не будзе.
Але у ноч на 20 студзеня 1990 года (а гэта год прысуджэння Нобелеўскай прэміі Гарбачову) саракатысячны кантынгент і танкі спынілі мяжу, здзяйсняючы нябачаныя злачынствы і расправы над мірным насельніцтвам. Армія выкарыстала забароненыя патроны, па жывым людзям стралялі з мінамётаў і танкаў. Інфармацыйная сувязь была заблакаваная як унутры краіны, так і з навакольным светам. У ходзе гэтых дзеянняў былі забітыя 134 грамадзянскіх асобы, параненыя – 700, прапалі без вестак – 400 чалавек. Ходам аперацыі «Ўдар» кіравалі міністр унутраных спраў, генерал арміі.
Аналагічныя падзеі адбываліся ў Тбілісі ў 1989 годзе, Алма-Аце ў 1986-м, Душанбэ ў 1990-м (зноў жа, год Нобелеўскай прэміі Гарбачову), Рызе і Вільні ў 1991-м.
За што быў узнагароджаны Міхаіл Гарбачоў Нобелеўскай прэміяй міру? Вядома, ён спрыяў объедению Германіі, але ў той жа час менавіта яго палітыка разваліла Савецкі Саюз. Савецкі лідар падпісаў з ЗША дамову аб скарачэнні колькасці ракет сярэдняй далёкасці, разбурыў «жалезная заслона», вывеў войскі з Афганістана, вывеў краіну з Варшаўскага дагавора. Па сутнасці справы, ён знішчыў двухполярный свет. Гэта адбылося, каб дагадзіць Захаду, але вельмі негатыўна адбілася на самай СССР, краіне-пераемніцы і саюзных рэспубліках, якія сталі незалежнымі.
Афіцыйна Нобелеўская ўзнагарода была ўручана савецкаму лідару за садзейнічанне ва ўсталяванні міру ва ўсім свеце. Заяву Нобелеўскага камітэта ад 15 кастрычніка 1990-га было зроблена ў знак прызнання вядучай ролі Гарбачова ў мірным працэсе. На цырымоніі ўручэння прысутнічаў не сам Гарбачоў – лаўрэат Нобелеўскай прэміі, а міністр замежных спраў А. Кавалёў. Сваю Нобелеўскую лекцыю узнагароджаны прачытаў толькі 5 чэрвеня 1991 года. Гэта не супярэчыць правілах Нобелеўскага камітэта, так як лаўрэат павінен выступіць з такой лекцыяй ў межах шасці месяцаў пасля ўручэння прэміі.
Нобелеўская прэмія Міхаіла Сяргеевіча Гарбачова стала беспрэцэдэнтным падзеяй. Да гэтага моманту прэмію не ўручалі твару, які стаіць на чале дзяржавы. Адзіным выключэннем быў прэзідэнт Егіпта А. Садат і прэм'ер-міністр Ізраіля М. Бегін. Яны былі ўдастоены ўзнагароды за канкрэтнае дасягненне, а менавіта падпісанне мірнай дамовы паміж Егіптам і Ізраілем. Аналагічна атрымалі Нобелеўскую прэмію міру дзяржсакратар ЗША Г. Кісінджэр і міністр замежных спраў В'етнама Ле Дых Тхо за перамір'е паміж Ханоем і Сайгонам.
Ўспрыманне першага і адзінага прэзідэнта СССР у Расеі і на Захадзе кардынальна адрозніваецца. У заходніх краінах яго разглядаюць як нацыянальнага героя, як вызваліцеля, а ў вачах расейцаў і жыхароў былых саюзных рэспублік Міхаіл Гарбачоў – гэта чалавек, якія прынёс хаос і доўгія гады заняпаду, а не доўгачаканую свабоду і прагрэсіўны капіталізм. Для заходняга свету пагроза з боку СССР знікла як раз з прыходам да ўлады Гарбачова, тады як у Расеі яго запомнілі лідэрам, які прынёс толькі галодныя гады, разруху, ліквідацыю велізарнай дзяржавы і суцэльны хаос. Нядзіўна, што Нобелеўская прэмія Гарбачова была ўспрынятая савецкімі людзьмі негатыўна.
Паказальна, што Нобелеўская лекцыя Гарбачова была сказана тады, калі да фактычнага развалу СССР заставалася шэсць месяцаў. Пасля вялізных разваг аб свеце, ён перайшоў да ўнутрыпалітычнай сітуацыі ў СССР. Да прыходу да ўлады Гарбачова, па яго ж словах, грамадства згасала, а вось пасля яго рэформаў, хоць і няўдалых у пэўным плане, намецілася станоўчая дынаміка. Ён прызнаў, што ў СССР у апошні час сталі нарастаць сур'ёзныя складанасці, але паабяцаў, што рэформы будуць працягвацца, а выхаду з крызісу варта чакаць у хуткім часе. Выхад і праўда быў блізка. Краіна развалілася праз паўгода, а на момант вымаўлення прамовы ад Савецкага Саюза ўжо амаль аддзялілася Грузія.
Нобелеўская прэмія Гарбачову ў савецкім грамадстве выклікала вельмі неадназначную рэакцыю. Людзі, якія сталі сведкамі крывавых падзей, якія сталі наступствам мірнага пратэсту, зусім не сопоставляли Міхаіла Гарбачова – віноўніка ўсіх гэтых жахаў, і сотні забітых, пакалечаных грамадзян. Тут жа прыгадваліся правальныя рэформы і праблемы ўнутры грамадства.
Кандыдатура Гарбачова была прапанавана Нобелеўскаму камітэту германскім кіраўніцтвам за пазіцыю, занятую ім у пытанні ўз'яднання Германіі. Заходнія лідэры разглядаюць прэмію як узнагароду за разбурэнне камуністычнага рэжыму, значныя эканамічныя, палітычныя змены ў Усходняй Еўропе і Савецкім Саюзе. Гарбачоў разбурыў двухполярный свет, што, вядома, пайшло на карысць ЗША, скінуўшы з рахункаў магчымасць маштабнага ўзброенага канфлікту паміж краінамі. Цяпер лідэрам на палітычнай арэне сталі менавіта Злучаныя Штаты.
Палітычныя лідэры краін Усходняй Еўропы былі больш асцярожныя ў ацэнках. Прэзідэнт ЧСФР (Чэхаславакіі) сказаў, што калі гэтая ўзнагарода будзе спрыяць усталяванню мірнага пераходу Савецкага Саюза да грамадства раўнапраўных народаў, то ўрад Чэхаславакіі яе сардэчна вітае. У Літоўскай рэспубліцы прызналі, што распад камунізму звязаны менавіта з імем Гарбачова. Тое ж заявілі і прадстаўнікі многіх іншых ўсходнееўрапейскіх дзяржаў, выказаўшы надзею на мірнае вырашэнне супярэчнасцяў, якія дасягнулі апагею ў савецкім грамадстве.
Акрамя ўзнагароды Міхаіл Гарбачоў атрымаў яшчэ і 10 мільёнаў шведскіх крон. Усе гэтыя грошы ён пералічыў на стварэнне дзіцячага гематалагічнага цэнтра ў Санкт-Пецярбургу. Гэта быў праект яго жонкі - Раісы Гарбачовай.
Article in other languages:
TR: https://tostpost.com/tr/haber-ve-toplum/6018-ne-zaman-ve-ne-i-in-al-nd-nobel-d-l-gorba-ov.html
Alin Trodden - аўтар артыкула, рэдактар
"Прывітанне, Я Алін Тродден. Я пішу тэксты, чытаю кнігі і шукаю ўражанні. І я нядрэнна ўмею распавядаць вам пра гэта. Я заўсёды рады ўдзельнічаць у цікавых праектах."
Навіны
Гарады Балгарыі: спіс найбольш папулярных у турыстычным плане
Балгарыя – адна з найпрыгажэйшых краін свету. Дзяржава існуе ўжо больш за 13 стагоддзяў і размешчана ў паўночна-ўсходняй частцы Балканскага паўвострава. Пражывае ў краіне крыху менш за 9 мільёнаў чалавек. Плошча Балгарыі &nd...
Што лічылася «не камільфо» у ранейшыя часы і што недарэчна цяпер?
У Расеі здараліся часы, калі і рускае слова, і рускае твар, па словах класіка, сустрэць было нялёгка, зразумела, у свеце святла і паўсвятла. Тады наша мова папоўніўся многімі французскімі запазычаннямі. У дваццатым стагоддзі ад іх...
Што будзе з нафтай далей: прагнозы
Пытанне аб тым, што будзе з нафтай, цікавіць дастаткова вялікі працэнт насельніцтва ў свеце. Узмоцнены цікавасць да фарміравання цэн на «чорнае золата» разгадаем іх уплывам не толькі на эканоміку многіх краін, але і на...
Як разумець значэнне слова «каналья» у розных кантэкстах
Часта можна пачуць выказванне, што ў рускай гаворкі значна больш зняважлівых слоў, чым у іншых мовах. Абвергнуць ці даказаць гэта зацвярджэнне даволі складана. Але тым не менш многія лаянкавых тэрміны з'яўляюцца замежнымі запазыча...
Паўднёвы востраў Новай Зеландыі: апісанне, асаблівасці, прырода і цікавыя факты
Новая Зеландыя знаходзіцца ў Ціхім акіяне, дакладней у яго паўднёва-заходняй частцы. Асноўную тэрыторыю дзяржавы складаюць два выспы. Паўночны і Паўднёвы выспы Новай Зеландыі падзяляе праліў Кука. Акрамя іх, краіне належаць яшчэ к...
Колькі км ад Масквы да Самары? Што з сябе ўяўляе траса?
У артыкуле даецца адказ на пытанне: колькі км ад Масквы да Самары. Таксама прыводзіцца апісанне трасы і яе асноўных асаблівасцяў.Колькі км ад Масквы да Самары?Траса Масква – Самара – адна з самых папулярных у Расіі. Ма...
Заўвага (0)
Гэтая артыкул не мае каментароў, будзьце першым!