ці Даводзілася чытачам калі-небудзь бачыць, як бегае вавёрка ў коле? Механізм, застаючыся нерухомым, не выклікае ні ў каго цікавасці. Але варта бялку пачаць рух, кола пачынае круціцца, і з кожным абаротам ўсё больш і больш развіваецца інтрыга. Круцячы кола ўсё хутчэй і хутчэй, бягунка забаўляецца сама і адначасова дастаўляе задавальненне тым, хто за ёй назірае. Прыкладна па такім прынцыпе пабудавана апавяданне ў новай кнізе Джоджо Мойес «Пасля цябе». Водгукі чытачоў сцвярджаюць, што ў гэтым няма нічога дрэннага. Але ўсё ж, як яны запэўніваюць, такая пісьменніцкая манера з часам стамляе. Як і бег вавёркі ў коле.
Раман, які выйшаў вясной 2015-га, зацікавіў многіх. Па вялікім рахунку, пераважна усхваляваў чытачоў пытанне: навошта? Навошта была напісана кніга «Пасля цябе» Джоджо Мойес? Водгукі чытачоў (вельмі шматлікія) ўтрымліваюць зацвярджэнне, што можна было абыйсціся і без яе. І нават больш таго. Многія лічаць лішнім напісанне «Пасля цябе» Джоджо Мойес. Водгукі аб рамане сцвярджаюць, што кніга, якая з'явілася тут працягам ўпадабанага шматлікім творы «Да сустрэчы з табой», не толькі расчаравала сама па сабе, але і ўнесла пэўны адмоўны момант у ўспрыманне першага твора.
Карыстальнікі сетак, спачатку причислявшие сябе да прыхільнікаў творчасці пісьменніцы, сталі будаваць здагадкі: чаму паўстала гэтая кніга, калі першая змяшчае, па іх думку, зусім скончаны сюжэт, не які патрабуе працягу?
Больш:
«Чароўная лямпа Аладзіну»: ўспамінаем вядомую казку
«Чароўнае лямпа Аладзіну» - адна з самых вядомых казак цыклу «Тысяча і адна ноч». Між іншым, на самай справе, у зборніку яна называецца «Аладзіна і чароўная лямпа». Але ў 1966 годзе ў Савецкім Саюзе з'явіўся выдатн...
Паэма «Чорны чалавек», Ясенін. Аналіз душы пакалення
У студзеньскім нумары часопіса «Новы свет» у 1926 годзе з'явілася ашаламляльная публікацыя: «С. Ясенін. «Чорны чалавек». Тэкст паэмы вырабляў асабліва моцнае ўражанне на фоне нядаўняй трагічнай смерці маладога паэта (як ...
Велімір Хлебнікаў: біяграфія, цікавыя факты з жыцця, фота
Біяграфія Веліміра Хлебнікава дзівіць і здзіўляе, бо як адзін чалавек змог за сваё нядоўгае жыццё літаральна змяніць гісторыю. Цяпер пра гэта паэта і пісьменніка гавораць, пішуць кнігі, здымаюць кіно. І толькі малая крыха людзей знаёмая з сапраўднай ...
Многія чытачы асудзілі выхад кнігі Джоджо Мойес «Пасля цябе». Водгукі пакупнікоў ўтрымліваюць здагадка, што пісьменніца проста хацела падзарабіць, напісаўшы пасродкавае працяг даволі ўдалай першай кнігі. Яна ахвяравала мастацтвам дзеля выгады. Так характарызуюць аўтара рамана «Пасля цябе», Джоджо Мойес, водгукі.
Здзіўленне чытачоў і жаданне разабрацца ў матывах, якія заахвоцілі пісьменніцу стварыць непатрэбнае і няўдалае працяг ўпадабанай кнігі «Да сустрэчы з табой», актывізавала цікавасць да асобы і жыцця аўтара абодвух твораў.
На гэтае пытанне адказваюць самі ж чытачы. Творчасць Мойес да выхаду апошняй кнігі мела пэўны поспех у колах знаўцаў жаночага рамана. Аб жыцці аўтара «Пасля цябе» Джоджо Мойес водгукі расказваюць наступнае.
Будучая ангельская пісьменніца і журналіст нарадзілася ў 1969 годзе ў Лондане. Тут прайшлі яе дзяцінства і юнацтва. Джоджо давялося выпрабаваць многія прафесіі да таго, як яна абрала для сябе кар'еру пісьменніка: яна вадзіла таксі, набірала шрыфт Брайля, пісала турыстычныя брашуры, вучылася ў каледжы універсітэта ў Лондане. З 1992-га Мойес займаецца журналістыкай – піша для ангельскіх вядучых газет. У 2002-м выйшла яе першая кніга Sheltering Rain, напісаная на аснове апавяданняў пра каханне яе ўласных дзядулі і бабулі. Поспех кнігі натхніў аўтара пакінуць журналістыку і цалкам прысвяціць сябе кар'еры пісьменніцы. І ўсё ж эпізадычна яна вяртаецца да рэпарцёрскай працы: вядзе калонкі ў The Daily Telegraph, The Independent і інш. выданнях. Пражывае пісьменніца з сям'ёй на ўласнай ферме ў Эсэкс.
Аўтар кнігі «Пасля цябе» Джоджо Мойес (водгукі інфармуюць аб гэтым усіх жадаючых даведацца як мага больш аб пісьменніцы) стварыла адзінаццаць твораў:
• «Да сустрэчы з табой» - раман, задуманы як серыя.
• «Пасля цябе» быў задуманы як яго працяг.
па-За серыі былі створаны:
• «Начная музыка»;
• «Серабрыстая бухта»;
• «Віла "Аркадзя";
• «Шчаслівыя крокі пад дажджом»;
• «Танцуючая з коньмі» і інш.
Апошні раман, напісаны Джоджо Мойес - «Пасля цябе». Водгукі аб ім, як ужо было сказана, вельмі неадназначныя.
Не прывядзі Бог чытачам перажыць тое, што, па волі аўтара, давялося выпрабаваць гераіні творы Джоджо Мойес «Пасля цябе». Водгукі аб кнізе маюць шмат прызнаннямі найбольш адчувальных чытачак ў тым, што гісторыя дзяўчыны кранула іх да слёз.
Варта жыць пасля таго, як страціш каханага чалавека? Лу Кларк - не проста дзяўчына, якая жыве сваю звычайную, нічым не цікавую жыцце. Яе назаўжды змянілі паўгода, праведзеныя з Уілам Трейнором. Пасля смерці каханага ў сілу абставінаў Лу давялося вярнуцца дадому да яе сям'і. І тут ёй прыходзіцца выдаткаваць шмат намаганняў на тое, каб пераадолець сваё гора, якое аказалася такім велізарным, што запоўнілі ўсю яе душу. Цялесныя раны залегчы (з дзяўчынай адбыўся няшчасны выпадак), але яе душа працягвае пакутаваць і патрабаваць лячэння. У яго пошуках яна прыходзіць у групу псіхалагічнай падтрымкі, з членамі якой падзяляе радасці і смутку. Тут яна знаёміцца з лекарам Сэмам Филдингом, чалавекам, якому ўсё вядома як аб жыцці, так і аб смерці. Сэм становіцца чалавекам, здольнымпа-сапраўднаму зразумець гераіню. Але ці знойдзе яна ў сабе сілы для новых адносін?
Для тых, хто яшчэ не прачытаў раман «Пасля цябе» Джоджо Мойес, водгукі і апісанне кнігі дапамогуць зарыентавацца ў перыпетыях сюжэту.
Дзеянне новага твора адбываецца праз два гады пасля падзей, якія сталі зместам першай кнігі. Лу (наша гераіня) зноў адна. Пасля смерці Уіла яна адчувае сябе зусім няшчасным і страчанай. Паступова адыходзяць на другі план вострыя перажыванні, саступаючы месца штодзённых праблемах. Лу знаходзіць новую працу. Яна зноў служыць афіцыянткай. Адукацыя гераіня так і не атрымала, змяніць прафесію ў яе пакуль магчымасці няма. Лу настолькі сыходзіць ва ўласныя перажыванні, што не ў стане засцерагчыся ад няшчаснага выпадку. Яна падае з даху, нечакана рэзкім вокрыкам выведзеная з віра захапілі яе змрочных разважанняў. З шматлікімі пераломамі Лу трапляе ў бальніцу, дзе пераносіць некалькі аперацый. На некаторы час дзяўчына як быццам трапляе на месца свайго памерлага каханага. Яна баіцца ператварыцца ў інваліда. Але высілкі лекараў прадухіляюць горшы зыход.
Нягледзячы на тое, што большасць прачыталі «Пасля цябе» Джоджо Мойес водгукі аб жаночым рамане пакінулі ў асноўным негатыўныя (кніга расчаравала чытачак, якія чакалі ад творы ўпадабанага аўтара таго ж мастацкага ўзроўню, што і першы раман - «Да сустрэчы з табой»), усё ж твор прымусіла чытачоў задумацца аб многіх сур'ёзных рэчах і зрабіць важныя высновы. Разам з галоўнай гераіняй чытачкі зразумелі, што лёс дае шанец на шчасце не аднойчы. Не варта "захрасаць" у мінулым і пазбаўляць сябе магчымасці зноў стаць шчаслівай.
Ствараць працяг кнігі «Да сустрэчы з табой», як прызналася журналістам Джоджо Мойес, яна не збіралася. Але пачалася праца над кінасцэнарыем і, акрамя таго, прыйшло мноства лістоў, у якіх чытачы пыталіся, як склалася далейшае жыццё галоўнай гераіні. Усё гэта не давала аўтару забыцца пра ўпадабаных герояў. Захацелася зноў сустрэцца з імі і прайсці разам праз новыя выпрабаванні.
Навошта аўтар ужо скончаную гісторыю вырашыла працягнуць? Аб гэтым часта пытаюцца чытачы рамана «Пасля цябе» Джоджо Мойес. Водгукі на кнігу карыстальнікаў сетак ўтрымліваюць перакананне, што гэтым працягам аўтар сапсавала ўспрыманне першай кнігі, дзе сапраўды была апісана вельмі кранальная, трагічная гісторыя. Чытачы меркавалі, што ў яе фінале пастаўлена пераканаўчая, па логіцы развіцця падзей і характараў, кропка. Высветлілася, гэта было ўсяго толькі шматкроп'е...
Часта, лічаць аўтары водгукаў, працяг якой-небудзь гісторыі прайграе перад яе пачаткам. «Пасля цябе» - менавіта такі варыянт.
Многія лічаць сюжэт рамана занадта «накрученным»: з паветра матэрыялізуецца дачка Уіла, надумана ускладняюцца адносіны гераіні з сям'ёй і іншае нагрувашчванне падзей, якія зусім не хвалююць, проста ідзе сабе апавяданне і ідзе.
Па словах адной з чытачак рамана, пранізлівая гісторыя дэградавала ў танны раманчык, c вымученным пошукаў «таго, не ведаю чаго».
«Месцамі сумна», - пішуць чытачкі рамана «Пасля цябе» Джоджо Мойес. Водгукі і рэцэнзіі аматарак жаночай літаратуры, прачыталі раман, ўтрымліваюць, акрамя перадачы асабістых уражанняў, цікавы аналіз сюжэта, характараў і стылявых асаблівасцяў творы.
Чытачкі адзначаюць, што ў пачатку кнігі занадта шмат болю, гераіня зламана, разбіта. Яна зусім не мае сіл будаваць жыццё наноў. Луіза загнала сябе ў свет чатырох сцен і адмаўляецца цікавіцца, што адбываецца вакол яе… Далей апавяданне цячэ роўна і сумна, асабліва раздражняюць паходы гераіні ў групу падтрымкі. Тэкст мае шмат сумнымі дыялогамі. Чытачы згаджаюцца, што гэтым людзям неабходна дзяліцца сваімі прерживаниями і болем, але даволі цяжка гэтым пранікнуцца, таму гэтыя дыялогі і размовы проста чытаюцца "па дыяганалі".
Чым больш чытаеш раман, тым больш раздражняюць фразы: "А каб зрабіў Уіл? Як бы паступіў ён?" Гераіня на гэтым занадта зацыклена.
Характар Сэма, на думку аўтараў водгукаў, застаўся нераскрытым, на фоне ўспаміны пра Уилле ён нібы згубіўся. Толькі ў фінале Сэм стаў значнай фігурай. У рамане не хапае эмоцый, інтрыгі, вастрыні ў сюжэце і непасрэдна ў самой лёсе новага героя. Канцоўка чытачам таксама не падабаецца: усё сумбурна, шмат празмернасцяў, накшталт усе шчаслівыя, а Сэм - як быццам у баку.
Раман «Пасля цябе», лічаць чытачы, вельмі прайграе свайму папярэдніку - «Да сустрэчы з табой». У ім няма фарбаў, эмоцый. Твор не пакідае яркага ўражанні, не прымушае доўга разважаць пасля чытання над лёсамі герояў. Кніга выклікае зусім іншыя эмоцыі. Пасля прачытання рамана зусім не хочацца плакаць, "застаецца светлая сум…" Многія наракаюць на тое, што твор злёгку расцягнута.
У адрозненне ад першага рамана, гэтая кніга часам выклікае злосць раздражненне з-за дурных учынкаў герояў - аб гэтым дзеляцца чытачкі ў сваіх водгуках. А часам сёе-тое ў сюжэце выклікае здзіўленне. Паіх думку, у кнізе прысутнічае відавочнае падабенства з пасрэдным лацінаамерыканскім серыялам.
У рамане нічога не засталося ад яркай і вясёлай Лу. Аб гэтым шкадуюць аўтары водгукаў. Мабыць, усё, чаму навучыў яе Уіл, прапала дарма, лічаць яны. У новым рамане гераіня нейкая шэрая, непрыкметная. Такое адчуванне, што яе ўзрост - не 28 гадоў, а ўсе 60. Але вінаваціць яе нельга ўпэўненыя некаторыя чытачы. Занадта ўжо няпростая сітуацыя, у якой яна апынулася. І зусім нельга лічыць непраўдападобным, што яна на працягу такога доўгага часу смуткуе па Уілу. Хто ведае, як на яе месцы паступілі б іншыя. Ледзь знайшоўшы які разумее яе чалавека, яна амаль адразу ж яго губляе. Дрэнна, што яна зусім не спрабуе прасоўвацца далей, пастаянна шкадуе сябе, пракручвае ў галаве мінулыя падзеі, сумуе па Уілу, якога не вярнуць, не хоча нічога мяняць.
Аўтары водгукаў згаджаюцца з тым, што сказала пра яе Трына (яе сястра): "Табе прасцей трымацца за тваю дурную працу і пастаянна ныць. Табе прасцей думаць, быццам ад цябе нічога не залежыць". Больш за ўсё чытачкі незадаволеныя "бесхрыбетнасцю" галоўнай гераіні, тым, што яна пастаянна ўсім патурае і ўсё даруе.
Па думку чытачоў, падзеі ў рамане развіваюцца не проста так – яны абавязкова ўтойваюць схаваны падтэкст, які раскрываецца часам праз сто, а то і больш, старонак. Чаму нельга адразу правесці паралель паміж фатальным вокрыкам, пасля якога Лу ад нечаканасці звалілася з даху, і з'яўленнем з ніадкуль новай гераіні? Такое пытанне змяшчаецца ў некаторых водгуках. Навошта запаўняюць раман апісаннем рэчаў, з-за якіх героі не могуць знайсці сабе месца і якія на самай справе з'яўляюцца існай глупствам? Да прыкладу, маці галоўнай гераіні прынцыпова не голіць ног, і з-за гэтага ў сям'і цягнецца сапраўдная вайна. У рамане вельмі смешнымі з'яўляюцца бацькі Лу з іх псевдопроблемами - так лічаць многія, прачытаўшы кнігу. Навошта-то пісьменніцы спатрэбілася ўціснуць у раман фемінісцкія перакананні маці, у чарговы раз адцягваючы чытачоў ад галоўнага. Пастаяннае чаканне схаванага падтэксту ў рэшце рэшт стамляе…
Як лічаць карыстальнікі сетак, аўтар вядзе сваю гераіню па прыдуманым жыццёвым этапаў, кожны з якіх з'яўляецца якой-небудзь няўдачай, няшчасцем або пакутай. Крок за крокам яны з гераіняй прасоўваюцца па гэтай бездані гора, не даючы апамятацца чытачу – павольна, дакладна і няўхільна, але ўсё ж да шчаслівага фіналу. Напэўна, такім чынам пісьменніца спрабуе палепшыць публіцы нуду шэрых будняў, прымушаючы перажываць выключную горкую лёс герояў.
Ствараецца такое ўражанне, што ва ўсёй Англіі не засталося нічога добрага, што б выклікала аптымізм і вясёлкавыя надзеі, лічаць аўтары водгукаў. Нейкі звод ў краіне і атрымліваецца поўная дэградацыя – чытача літаральна сустрэлі ў моры пакут, і гэта выклікае здзіўленне.
Многія таксама заўважылі, што нічога не адбываецца ў рамане проста. Нельга проста падысці да сваяка і наладзіць з ім адносіны. Абавязкова неабходна звярнуцца да якога-небудзь пасярэдніку. А як жа інакш? Якая ж без гэтага інтрыга?
І калі чытач чакае, што ўсе гэтыя прыгоды ў рэшце рэшт будуць завершаны і аўтар паставіць усе-ткі фінальную кропку, то ён глыбока памыляецца. Кола падзей, адлюстро ў рамане, спыняецца толькі на час, аўтар з гераіняй передохнут трохі, а потым бялку (памятаеце метафару ў пачатку артыкула?) пабяжыць зноў.
Некаторым чытачкам фінал рамана здаўся адкрытым. Іншыя ж спрачаюцца, лічачы, што так для любой кнігі можна пісаць бясконцае працяг. Сапраўдны фінал – неабавязкова той, дзе героі жэняцца, чаго-то дасягаюць пэўнага. У канцы рамана аўтар паказвае, што Луіза набывае спакой, сілу і надзею.
Гісторыя, апісаная ў кнізе, па думку карыстальнікаў сетак, прымушае задумацца аб тым, што абавязкова трэба ісці далей, атрымліваць ад жыцця задавальненне. Гэтым ты зусім не перадаеш памяць аб мінулым блізкім чалавеку. А самае галоўнае, ні аб чым не трэба шкадаваць.
У гэтым меркаванні чытачоў супадаюць. Якія ўражанні засталіся ні пасля знаёмства з раманам, аўтары водгукаў аднадушныя ў адным – яны не шкадуюць аб тым, што яго прачыталі.
Article in other languages:
PL: https://tostpost.com/pl/publikacje-i-artyku-y/18005-po-tobie-jojo-moyes-opinie-i-recenzje.html
Alin Trodden - аўтар артыкула, рэдактар
"Прывітанне, Я Алін Тродден. Я пішу тэксты, чытаю кнігі і шукаю ўражанні. І я нядрэнна ўмею распавядаць вам пра гэта. Я заўсёды рады ўдзельнічаць у цікавых праектах."
Навіны
Афанасій Афанасьевіч Фет. Біяграфія паэта
а. А. Фет – паэт, творчасць якога характарызуецца сыходам ад паўсядзённай мітусні ў «царства мары». Прырода і любоў складаюць асноўны змест яго вершаў. Яны тонка перадаюць настроі паэта, даказваюць яго мастацкае ...
Што ўтойваюць у сабе «Кветкі зла» Бадлера?
Сучаснікі вядомага французскага паэта Шарля Бадлера не прынялі і не зразумелі яго, лічачы гэтага вялікага чытальніка небяспечным і вар'ятам. Ён пражыў толькі 46 гадоў, але гэта не перашкодзіла яму падарыць свеце выдатны зборнік ве...
Рерайтинг - што гэта такое? Рерайтинг для пачаткоўцаў
Далёка не кожны калі б тое ні было чуў аб такім тэрміне, як "рерайтинг". Што гэта такое, зможа растлумачыць яшчэ меншая колькасць людзей.Аб значэнні тэрмінаСлова "рерайтинг" у перакладзе з ангельскага азначае "перапісванне тэксту"...
Паэт Юльян Тувіма: біяграфія і творчасць
Яшчэ у дзяцінстве мы знаёмімся з вясёлымі вершамі Юльяна Тувіма: пра пана Трулялинского, цётку Валю і акуляры, азбуку, якая звалілася з печы, дурня Янака, пра гародніну, якія гаспадыня прыносіць з базару. Добрыя і вясёлыя радкі ве...
Ходас Эдуард Давыдавіч. Біяграфія і кнігі
Эдуард Ходас - украінскі грамадскі дзеяч, публіцыст, пісьменнік і заснавальнік унікальнай бібліятэкі з шматмільённай арміяй чытачоў. Як яму гэта атрымалася? Супольнасць складаецца з вочак, у кожнай з якіх 15 агітатараў, якія вядуц...
М. Пришвин, "Камора сонца": водгук. "Камора сонца": тэма, галоўныя героі, кароткае змест
Вельмі часта зразумець сэнс твора дапамагае водгук. «Камора сонца» - гэта казка-быль вядомага савецкага пісьменніка М. Прышвіна. Гэтая кніга прызначана для дзіцячага чытання, яе вывучаюць у шостым класе, аднак яна нясе...
Заўвага (0)
Гэтая артыкул не мае каментароў, будзьце першым!