Кароткі пераказ «Тараса Бульбы» па разьдзелах

«Тарас Бульба» - гэта аповесць, якая ўваходзіць у склад цыкла «Міргарад», напісанага Н. В. Гогалем. Правобразам казака стаў курэнны атаман Охрим тая Макуха, які нарадзіўся ў Старадубе і быў паплечнікам самога Б. Хмяльніцкага. Ён меў сыноў, адзін з якіх, як і Андрэй у творы Гогаля, стаў здраднікам.

Кароткі пераказ «Тараса Бульбы»: 1-2 кіраўніка

Браты Андрэй і Астап вярнуліся дадому пасля вучобы ў Кіеўскай акадэміі. Старэйшаму сыну Тараса не спадабаліся насмешкі бацькі над іх нарадам. Ён адразу ж уступіў з ім у кулачны бой. У двор выбегла маці і кінулася абдымаць сыноў. Бацьку не цярпелася ўбачыць Андрыя і Астапа у баі. Ад'езд на Сеч Тарас Бульба прызначыў праз тыдзень. Праўда, выпіўшы гарэлкі, ён вырашыў адправіцца туды ўжо раніцай. Браты крыху раней пераапрануліся ў казацкія адзення, узялі зброю і былі гатовыя да ад'езду. Тарас у шляху успамінаў аб сваёй маладосці. Астап марыў толькі аб вайне і пирушках. Андрэй быў такім жа адважным і моцным, як брат, але ў той жа час і больш адчувальным. Ён увесь час успамінаў польскую панначку, якую сустрэў у Кіеве. Аднойчы, зазевавшись на вуліцы, Андрэй амаль трапіў пад колы панскай саняў. Ён упаў прама ў бруд тварам, а калі падняўся, убачыў, што з акна за ім назірае дзяўчына. На наступную ноч ён прабраўся ў пакой да асляпляльна прыгожай маладой полячке.
Яна спачатку спалохалася, а потым убачыла, што бурсак і сам моцна зьбянтэжаны. Служанка-татарка непрыкметна вывела яго з хаты. Нарэшце казакі пад'ехалі да берага Дняпра і пераправіліся паромам на востраў.

Кароткі пераказ «Тараса Бульбы»: 3-4 кіраўніка

Запарожцы падчас перамір'я адпачывалі: гулялі, пілі. Іх абслугоўвалі рукадзельныя розных нацыянальнасцяў (кармілі, абшывалі), так як самі яны маглі толькі ваяваць і забаўляцца. Тарас прадставіў Андрыя і Астапа кашавога атаману і баявым таварышам. Юнакоў ўразілі звычаі Запарожскай Сечы. Тут не было ваенных заняткаў як такіх, затое самым суровым спосабам каралася крадзеж, забойства. Так як сыны Тараса адрозніваліся удалью у любой справе, яны адразу сталі прыкметнымі сярод моладзі. Аднак старому казаку надакучыла разгульнае жыццё, ён марыў аб вайне. Кашавы атаман падказаў Тарасу, як без злачынства клятвы (выконваць свет) падняць запарожцаў на бой.

Больш:

«Чароўная лямпа Аладзіну»: ўспамінаем вядомую казку

«Чароўнае лямпа Аладзіну» - адна з самых вядомых казак цыклу «Тысяча і адна ноч». Між іншым, на самай справе, у зборніку яна называецца «Аладзіна і чароўная лямпа». Але ў 1966 годзе ў Савецкім Саюзе з'явіўся выдатн...

Паэма «Чорны чалавек», Ясенін. Аналіз душы пакалення

У студзеньскім нумары часопіса «Новы свет» у 1926 годзе з'явілася ашаламляльная публікацыя: «С. Ясенін. «Чорны чалавек». Тэкст паэмы вырабляў асабліва моцнае ўражанне на фоне нядаўняй трагічнай смерці маладога паэта (як ...

Велімір Хлебнікаў: біяграфія, цікавыя факты з жыцця, фота

Біяграфія Веліміра Хлебнікава дзівіць і здзіўляе, бо як адзін чалавек змог за сваё нядоўгае жыццё літаральна змяніць гісторыю. Цяпер пра гэта паэта і пісьменніка гавораць, пішуць кнігі, здымаюць кіно. І толькі малая крыха людзей знаёмая з сапраўднай ...

Кароткі пераказ «Тараса Бульбы»: 5-6 кіраўніка

І вось аднойчы з'явіліся на Сечы абадраныя казакі і распавялі, што пацярпелі ад палякаў, якія кпяць над праваслаўнай верай. Запарожцы ўгневаліся і на радзе прынялі рашэнне адпраўляцца ў паход. Праз паўтара дня яны прыбылі ў Дубна. Па чутках, там было шмат багатыроў і казна. Жыхары горада, у тым ліку жанчын, сталі абараняцца. Запарожцы разбілі вакол Дубна лагер, плануючы ўзяць яго зморам. Ад гультайства казакі напіліся і амаль усе заснулі. Андрэй быў цвярозы і спаў чуйна. Да яго прыйшла служанка той самай панночки (яна як раз была ў Дубна і заўважыла хлопца з гарадской сцяны) і папрасіла для яе ежы. Казак набраў мяшок хлеба і праз таемны ход пад зямлёй пайшоў за татаркай. Андрэй убачыў, што людзі сапраўды пачалі паміраць ад голаду. Але паненка распавяла, што да раніцы ім прыйдзе падмога. Андрэй застаўся ў горадзе.

Кароткі пераказ «Тараса Бульбы»: 7-8 кіраўніка

Раніцай сапраўды прыбыло польскае войска. У гарачым баі ляхі пасеклі і ўзялі ў палон многіх запарожцаў, але не вытрымалі націску і схаваліся ў горадзе. Тарас Бульба заўважыў, што прапаў Андрэй. У гэта ж час ад казака, які вырваўся з татарскага палону, стала вядома аб новай бядзе. Басурманам схапілі многіх запарожцаў і скралі казну Сечы. Курэнны атаман Кукубенко прапанаваў падзяліцца. Тыя, чые родныя апынуліся ў татараў, адправіліся іх вызваляць, а астатнія вырашылі з палякамі ваяваць. Тарас застаўся каля Дубна, так як думаў, што Андрэй там.

Кароткі пераказ. Гогаль. «Тарас Бульба»: 9-10 кіраўніка

Натхнёныя прамовай Бульбы, казакі ўступілі ў бой. Пасля яго завяршэння адкрыліся вароты горада, адтуль на чале гусарскага палка вылецеў Андрэй. Збіваючы казакоў, ён расчышчаў дарогу ляхаў. Тарас папрасіў таварышаў прывабіць Андрыя ў лес. У юнакі пры выглядзе бацькі знік увесь баявы запал. Калі Андрэй прыехаў у лес на кані, Тарас загадаў яму злезці і падысці бліжэй. Ён паслухаўся, як дзіця. Бульба стрэліў у сына. Апошняе, што прашапталі вусны юнака, было імя палячка. Тарас не дазволіў Астапу нават пахаваць брата-здрадніка. Да палякаў прыйшла падмога. Астапа ўзялі ў палон. Тарас быў сур'ёзна паранены. З поля бою вынес яго Товкач.

«Тарас Бульба»: вельмі кароткі пераказ 11-12 кіраўнікоў

Стары казак ачуняў і прыйшоў у горад, як раз у той момант, калі запарожцаў вялі на пакаранне смерцю. Сярод іх быў і Астап. Бачыў Бульба, якім пакутах падвяргалі яго сына. Калі Астап перад тым, як яго павінны былі жыўцом спаліць, вышукваў у натоўпе хоць адно роднае твар і паклікаў бацьку, адгукнуўся Тарас. Палякі кінуліся шукаць старога Бульбу, але яго і след прастыў. Помста Тараса была жорсткай. Са сваім палком ён спаліў дашчэнту васемнаццаць мястэчак. За яго галаву абяцалі 2000 чырвонцаў. Але ён быў няўлоўны. І вось калі ў ракі Днестр яго полк акружылі войскі Патоцкага, Тарас выпусціў у траву трубку. Ён незахацеў, каб яна дасталася палякам, і спыніўся, каб адшукаць яе. Тут ляхі яго і схапілі. Палякі падпалілі жывога запарожца, прыкаваў папярэдне да дрэва ланцугамі. У апошнія хвіліны думаў Тарас аб сваіх таварышах. З высокага берага ён бачыў, як іх даганяюць палякі. Ён крычаў запарожцам, каб беглі да ракі і сядалі ў човен. Тыя паслухаліся і такім чынам выратаваліся ад пагоні. Магутнае цела казака ахапіла полымя. Отплывающие казакі казалі аб сваім казацкага атамана.