Клімат і ўнутраныя вады Далёкага Усходу

З поўначы на поўдзень працягнулася вузкае ўсходняе ўзбярэжжа Ціхага акіяна. Гэтая вобласць у геапалітычным сэнсе атрымала назву Далёкі Усход. Дадзены рэгіён з'яўляецца адной з складнікаў частак Азіяцка-Ціхаакіянскага рэгіёну. Аб'ядноўвае ў адзін субрэгіёне Паўднёва-Ўсходнюю, Паўночна-Усходнюю і Усходнюю Азію.

Апісанне Далёкага Усходу

У рэгіён Далёкага Усходу ўваходзяць 20 дзяржаў. Гэта астраўныя краіны Ціхага акіяна: Японія, Філіпіны, Тайвань, Сінгапур, Інданезія, Усходні Тымор і Бруней. Дзяржавы, якія размясціліся на Малаккском і Индокитайском паўвостраве: Малайзія, М'янма, Лаос, Камбоджа і В'етнам. Краіны, якія адносяцца да мацерыковай частцы Азіі: Кітай, Манголія, Ганконг, Паўночная Карэя, Паўднёвая Карэя і часткова Расея.

У расійскі Далёкі Усход ўключаюць 9 адміністрацыйных адзінак: Амурскую, Магаданскую, Сахалинскую і Габрэйскую аўтаномныя вобласці, рэспубліку Саха, Чукоцкая аўтаномная акруга, а таксама Хабараўскі, Прыморскі і Камчацкага краю.

У геаграфічным аспекце рэгіён – сейсмічна актыўная зона. Рэльеф пераважна горны. Прычым горы тут і падводныя. Частая з'ява – землятрусу і цунамі, якія наносяць катастрафічныя разбурэння дзяржавам. Унутраныя вады Далёкага Усходу мацерыковай частцы – асобная тэма, якая вельмі цікавая і працяглая.

Клімат Далёкага Усходу

Кліматычныя асаблівасці гэтага рэгіёну вельмі кантрасныя. Такое разнастайнасць назіраецца тут з-за таго, што рэгіён працягнуць ад палярнага полюса да экватара. Змяняюцца з поўначы на поўдзень ўсе кліматычныя паясы. Акрамя іх, для рэгіёну характэрныя і пяць розных тыпаў клімату. Найбольш распаўсюджаны тут – марскі. Гэтаму спрыяе блізкае размяшчэнне да акіяну, а таксама пастаянная цыркуляцыя тут мусонных паветраных мас. Клімат і ўнутраныя вады Далёкага Усходу моцна ўзаемазвязаны.

Больш:

Нервовы імпульс, яго пераўтварэнне і механізм перадачы

Нервовая сістэма чалавека выступае своеасаблівым каардынатарам у нашым арганізме. Яна перадае каманды ад мозгу мускулатуры, органаў, тканін і апрацоўвае сігналы, якія ідуць ад іх. У якасці своеасаблівага носьбіта дадзеных выкарыстоўваецца нервовы імп...

Куды паступаць пасля 11 класа? Якую выбраць прафесію?

Пры выбары сваёй будучай прафесіі не варта абапірацца на чые-то рэкамендацыі і парады, тым больш не трэба падпарадкоўвацца сваім бацькам, якія даволі часта вырашаюць без вас самастойна, куды паступіць пасля 11 класа. Варта задумацца, наколькі паспяхо...

Крывяносная сістэма жывёл, як вынік эвалюцыйнага развіцця свету

Крывяносная сістэма жывёл прайшла доўгі шлях фарміравання ў ходзе эвалюцыйнага развіцця свету. Яна ўтварылася на месцы рудыментарных частак першаснай паражніны цела, якая ў вышэйшых жывёл была выцесненая целломом, або другаснай паражніной цела. У пра...

У паўднёвай частцы рэгіёну, акрамя вільготнага марскога клімату, назіраецца яшчэ і вялікае гадавое колькасць ападкаў.

Мацерыковая частка

На мацерыковай частцы клімат умерана-кантынентальны. Тут пераважаюць кантынентальныя паветраныя масы мацерыка, а горы абараняюць тэрыторыю ад пастаяннага ўплыву акіянічных паветраных мас.

Паўночныя рэгіёны Далёкага Усходу (частка Расеі) адрозніваюцца асабліва суровым арктычным кліматам. Зіма тут доўжыцца больш за 9 месяцаў. Яна маласнежная, але марознае.

Калі не прымаць пад увагу паўночны арктычнае і субарктический кліматычныя рэгіёны, то астатняй частцы Далёкага Усходу ўласцівы мусонны тып клімату. Узімку паветраныя масы, што ідуць з мацерыка (заходнія вятры). Яны прыносяць марозную і снежную надвор'е на мацярык і вільготнае, халаднаватае на выспы, закранаючы ўнутраныя вады Далёкага Усходу, аказваючы ўплыў на іх. Летам жа паток паветраных мас змяняецца, і рэгіёны обдуваются мусонны вятрамі, дующими з усходу. Яны прыносяць спякотнае лета з вялікай колькасцю ападкаў на выспы і ўмераны спякоту на мацерыковую частку.

Ападкі

Гадавы рэжым ападкаў таксама змяняецца рэгіянальна, з поўначы на поўдзень. Варта заўважыць, што яны напрамую ўплываюць на ўнутраныя вады. На крайніх паўночных кропках ападкі выпадаюць у межах 100-200 мм/год. Выключэннем можна лічыць паўвострава Камчатка і Сахалін. З-за таго, што гэта прыбярэжныя тэрыторыі акіяна, колькасць ападкаў тут рэзка павялічваецца. Унутраныя вады Далёкага Усходу Расіі моцна пакутуюць ад падобных падзей. Алеуцкая мінімум, сутыкаючыся з цёплымі паветранымі масамі, прыносіць у гэтыя рэгіёны вялікая колькасць снежных ападкаў. Зімой снежны полаг паўвостраваў дасягае 6 метраў.

У ўмераным кліматычным поясе Далёкага Усходу ападкі вар'іруюцца ў межах 800-1000 мм/год. Для субтропікаў і тропікаў гэта колькасць павялічваецца да 1300-1500 мм/год.

Тэрыторыі Далёкага Усходу, якія адносяцца да экваториальному кліматычнага пояса, круглы год знемагаюць ад спякоты і вільгаці. Сярэднегадавы ўзровень ападкаў у рэгіёне – 2500 мм/год. Ёсць раёны, дзе іх колькасць павялічваецца да 5000-6000 мм/год.

У тэмпературнага рэжыму ёсць свая асаблівасць – у халодны час года тэмпература рэзка паніжаецца ўглыб кантынента. Сярэднія t^O студзеня ў Хабараўскам краі -32°З…-35°З, калі на астраўных тэрыторыях среднеянварские тэмпературы рэдка бываюць марознымі. Клімат, унутраныя воды і прыродныя зоны Далёкага Усходу – усё гэта моцна змяняецца пад уздзеяннем ападкаў.

Гідралогія Далёкага Усходу

з Прычыны таго, што рэгіён Далёкі Усход на большай частцы сваёй тэрыторыі горны, то і рэкі тут – кароткія і пераважна горныя. Рачная сістэма Далёкага Усходу вельмі развітая. У большай ступені на гэта ўплывае вялікая колькасць ападкаў і мусонны вецер, які прыносіць іх. Падчас сезону дажджоў, што прыходзіць на гэтыя землі вясной, адбываецца выхад рэк з сваіх берагоў. Часам ўнутраныя вады Далёкага Усходу разліваюцца так моцна, што прычыняюць стыхійныя бедствы тэрыторыях.

Буйныя рэкі

Самыя буйныя рэкі мацерыковай частцы рэгіёну: Амур, Лена (Расія), Калыма (Расея і Кітай), паўнаводныя Хуанхэ і Янцзы (Кітай), Меконг іСалуин (працякаюць па тэрыторыях Кітая, М'янмы, Тайланда, Лаоса, В'етнама і Камбоджы). Гэтыя доўгія рэкі - Хуанхэ і Янцзы - лічацца аднымі з самых вялікіх рэк у свеце. Гаспадарчае значэнне іх неацэнна. Яны выкарыстоўваюцца і для арашэння, і для гідраэнергетыкі, багатыя прадстаўнікамі іхтыяфаўна. Унутраныя вады Далёкага Усходу, якія таксама ставяцца да тэрыторыі Кітая, В'етнама, Лаоса, выкарыстоўваюцца для вырошчвання рысу. Возера на мацерыковай частцы маюцца, у асноўным яны вулканічнага паходжання. Ракі астраўных і полуостровных дзяржаў Далекага Усходу кароткія і горныя. У Японіі самыя вялікія па працягласці ракі – Тонэ, Исикари, Синамо, Китаками, у Малайзіі – ракі Кинабатанган і Раджанг. Усе астраўныя ўнутраныя вады Далёкага Усходу паўнаводныя, буйствующие круглы год. Падчас паводкі маюць ўласцівасць выходзіць з сваіх берагоў. Выкарыстоўваюцца для гаспадарчай карысці і арашэння.