Рэформы Сталыпіна

У пачатку 20 стагоддзя ў Расіі галоўным стаяў аграрны пытанне. У той час царызм прытрымліваўся эканамічнай палітыкі, якая была накіравана ў большай ступені на падтрыманне дваранскага землеўладання, які знаходзіцца ў заняпадзе. Дзяржава імкнулася да актыўнага ўмяшання ў адносіны паміж селянінам і памешчыкам, звяртаючыся да розных мерам з «паліцэйскай» мэтай - аслабіць сялянскі супрацьстаянне, абараніўшы памешчыцкія інтарэсы.

Пасля склікання Новай Думы старшынёй Савета міністраў прызначаецца Пётр Аркадзьевіч Сталыпін. Становішча, у якім знаходзілася тады Расея, патрабавала радыкальных зменаў. Чалавекам, які змог бы іх ажыццявіць, і стаў Сталыпін. Змены пачалі праводзіцца ў пачатку 1900 гадоў.

Аграрныя рэформы Сталыпіна ажыццяўляліся на падставе ўказа 1906 года ад 9 лістапада.

Мэтаў новыя змены пераследавалі некалькі.

Рэформы Сталыпіна, у першую чаргу, былі накіраваныя на стварэнне ў вёсках трывалага падставы з моцных уласнікаў, якія падтрымлівалі б самадзяржаўе. Дасягнуць гэтага меркавалася расколам сялянства. Іншымі словамі, моцныя сялянскія гаспадаркі, отколотых ад асноўнай масы, павінны былі стрымаць націск рэвалюцыі ў вёсцы.

Другая мэта, якую пераследвалі рэформы Сталыпіна, - сацыяльна-эканамічная – складалася ў імкненні разбурыць абшчыну, развіць прыватныя гаспадаркі. Працоўную сілу, якая апынулася ў лішку, меркавалася накіраваць на падтрыманне імкліва развіваецца ў горадзе прамысловасці.

Трэцяй мэтай – эканамічнай – з'яўлялася забеспячэнне развіцця сельскай гаспадаркі і далейшай індустрыялізацыі ў краіне.

Такім чынам, Сталыпін і яго рэформы ліквідавалі б адставанне Расіі ад перадавых дзяржаў свету.

Змены павінны былі ажыццяўляцца па схеме, якая ўключае паслядоўна праводзяцца і ўзаемазвязаныя мерапрыемствы. Асноўнымі напрамкамі рэформы Сталыпіна з'яўляліся:

- фарміраванне прыватнай уласнасці;

- ліквідацыю суполак;

- адукацыя сялянскага банка;

- кааператыўнае рух;

- перасяленне сялян;

- агрокультурные мерапрыемствы.

Указам ад 9 лістапада уводзіліся значныя змены ў сялянскім землеўладанні. Людзі атрымалі права выхаду з абшчыны з замацаваннем за кожным якія выйшлі ўчастка зямлі. Пры гэтым варта адзначыць, што не ўсе сяляне былі згодныя на маючыя адбыцца змены. Ўрад у сувязі з гэтым прыняло меры да гвалтоўнага ліквідацыі суполак.

Больш:

Нервовы імпульс, яго пераўтварэнне і механізм перадачы

Нервовая сістэма чалавека выступае своеасаблівым каардынатарам у нашым арганізме. Яна перадае каманды ад мозгу мускулатуры, органаў, тканін і апрацоўвае сігналы, якія ідуць ад іх. У якасці своеасаблівага носьбіта дадзеных выкарыстоўваецца нервовы імп...

Куды паступаць пасля 11 класа? Якую выбраць прафесію?

Пры выбары сваёй будучай прафесіі не варта абапірацца на чые-то рэкамендацыі і парады, тым больш не трэба падпарадкоўвацца сваім бацькам, якія даволі часта вырашаюць без вас самастойна, куды паступіць пасля 11 класа. Варта задумацца, наколькі паспяхо...

Крывяносная сістэма жывёл, як вынік эвалюцыйнага развіцця свету

Крывяносная сістэма жывёл прайшла доўгі шлях фарміравання ў ходзе эвалюцыйнага развіцця свету. Яна ўтварылася на месцы рудыментарных частак першаснай паражніны цела, якая ў вышэйшых жывёл была выцесненая целломом, або другаснай паражніной цела. У пра...

Па указанні цара у 1906-07 гг. Сялянскі банк атрымаў частку ўдзельных і дзяржаўных зямель. Надзелы меркавалася прадаваць для папаўнення зямельнага дэфіцыту. Сялянам пры гэтым быў досыць адчувальна паніжаны крэдыт, ім падаваліся льготы. Пры дапамозе Банка ажыццяўлялася актыўнае ўздзеянне. Так, для сялян, выкупавших зямлю ў прыватнае карыстанне, плацяжы зніжаліся.

Сялянам таксама давалася права перасялення без якіх-небудзь абмежаванняў. Пры гэтым паступалі ўрадавыя асігнацыі на прыладу людзей на новых месцах. Які перасяліўся сялянам давалі медыцынскае абслугоўванне, пакрываліся выдаткі на грамадскія патрэбы, будаўніцтва дарог.

Крэдытныя адносіны дазволілі развіцца спажывецкіх, збытавыя, вытворчым кааператывам. Сялянамі ствараліся масленые і малочныя арцелі, спажывецкія крамы, сельскагаспадарчыя грамадства.

Галоўнай жа перашкодай для развіцця эканамічнага прагрэсу лічылася нізкая культура земляробства, а таксама непісьменнасць большасці вытворцаў. У ходзе рэформаў сяляне атрымлівалі шырокамаштабную дапамогу ў выглядзе спецыяльна фармаваліся аграпрамысловых службаў. Праца гэтых арганізацый была накіравана на правядзенне навучальных курсаў па ўкараненні перадавых і вывучэнню тонкасцяў наяўных формаў вытворчасці.

Нягледзячы на широкомасштабность меркаваных змяненняў, яны пацярпелі крах. Прычынамі, з прычыны якіх задуманы курс не быў рэалізаваны, лічацца многія фактары. Сярод іх, зразумела, і смерць самога Сталыпіна. Акрамя таго, гісторыкі адзначаюць абмежаванасць сялянства, яго негатоўнасць да пераменаў. Аднак калі б рэформы Сталыпіна ажыццявіліся, то, па думку даследчыкаў, Расія пазбегла б Кастрычніцкай Рэвалюцыі.