Калі цытата пра лес з песні ці з кнігі выказвае нашы думкі

Калі пасля напружанай працоўнага тыдня атрымоўваецца вырвацца за горад, протопал ад электрычкі пару кіламетраў і паставіць палатку, на розум прыходзяць радкі з песень і прачытаных кніг. І гэтую скарбонку розуму варта пастаянна папаўняць, тады і жыццё стане багацей.

Прыгожыя цытаты пра лес

Напэўна, усе ведаюць песню на вершы Л. Дербенева аб тым, як малады чалавек з'ехаў у горад з роднай вёскі, каб свет паглядзець. Яму потым яна снілася па начах. Ён успамінае: "Там зялёнай сцяной бор стаіць у ліпені".

Такія лясы толькі ў паўночных шыротах – Вятка, Волагда. Ды і слова «бор» нагадвае пра карабельных соснах – якая веліч! Але паўней адчуць яднанне з прыродай можна толькі ў паходзе. Ды не ў Падмаскоўі, а дзе-небудзь у тайзе. І калі турысты ўзялі з сабой гітару, ўвечары ля вогнішча абавязкова праспяваюць:

• "Зяленае мора тайгі";
• "Сосны пампуюцца ў імгле, нібы орган, гудя";
• "Дзе б адшукаць той ручай у бурштынавай сосны".

Вось калі цытаты пра сасновы лес вельмі дакладна выказваюць настрой.

А калі на прыроду ўзялі дзетак, пытаннях не будзе канца. Зверху – птушыныя спевы, стук дзятла і піск гаечкі. Знізу – вожык прошуршал лістотай, жаба праскакаў, а перад самым носам завісла стрекозка. Як тут не ўспомніць М. М. Прышвіна: "У лесе ёсць свае паверхі"?

Так проста, на прыкладзе шматпавярховага дома, можна растлумачыць дзіцяці пра лясных жыхароў. Як жа мудра ўсё ўладкавана!

Маркотная пара, вачэй зачараванне

Так апісваў А. З. Пушкін родную прыроду. На самай справе, якіх толькі фарбаў не знойдзеш у кастрычніку! Зялёныя кроны дрэў паступова жоўкнуць. І жаўцізна гэтая таксама самых розных адценняў – ад цытрынавага да бронзавага. Асіна чырванее, ляшчына таксама. Гронкі чырвонай рабіны прыцягваюць птушак, пад дубамі ўжо шмат залатых жалудоў – прысмакі бялок.

Больш:

Канкурэнцыя - гэта суперніцтва паміж удзельнікамі рынкавай эканомікі. Віды і функцыі канкурэнцыі

Канкурэнцыя – гэта паняцце, уласцівае рынкавай эканоміцы. Кожны ўдзельнік фінансавых, гандлёвых адносін імкнецца заняць лепшае месца ў той асяроддзі, дзе яму даводзіцца функцыянаваць. Менавіта па гэтай прычыне ўзнікае канкурэнцыя. Барацьба памі...

Палітыка і мараль: суадносіны паняццяў у сучасным грамадстве

 Палітыка і мараль – гэта найбольш складаныя адносіны палітыкі да маральным нормам, прынятым у грамадстве. Абодва гэтыя паняцці ўяўляюць сабой арганізацыйныя і кантрольныя сферы соцыума, аднак, яны функцыянуюць у ім па-рознаму. Мараль закл...

Самая старая котка ў свеце

Самая старая котка на сённяшні дзень – Люсі. Гэта самае звычайнае жывёла нарадзілася ў далёкім 1972 годзе. Калі яе гаспадары даведаліся пра гэта, яны звярнуліся да ветэрынараў. Спецыялісты былі ўражаны станам гэтага жывёльнага. Котка выдатна ел...

Калі бачыш буянства восеньскіх фарбаў, умытые поля і ярка-белыя кучавыя аблокі на потускневшем, але па-ранейшаму блакітным небе, цытаты пра прыроду ўспамінаюцца лёгка і рвуцца з душы. Так, Аляксандр Сяргеевіч правоў: "У багрец і золата апранутыя лесу".

У небе чароды пералётных птушак. Успамінаецца песня А. Пугачовай на вершы І. Мікалаева: "Чыстыя бярозы, рэкі і палі, зверху ўсё гэта - далікатней крышталя".

Парыў ветру – і закружыліся лісце, танцуючы вальс-бостан. Усё ж нейкія ноткі суму ў гэтым ёсць. Ўсплывае з памяці цытата пра лес восенню: "Вось і лісце кружацца сумна, дакладна падраных лістоў шматкі". А Вертинскому гэты танец нагадваў непатрэбныя лісты.

У горадзе

Грыбная пара абмінула, электрычка імчыць ўздоўж голых палёў і агародаў дачнікаў. С. Ясенін заўважыў бы панура: "Нівы сціснутыя, гаі галы, ад палёў тэмпература і волкасць".

І колькі яму ні пярэчыў бы жыццярадасны Н. А. Някрасаў, апяваючы «слаўную восень», самая сумная пара наступіла. З усіх цытат пра лес ўспамінаецца толькі: "Адгаварыць гай залатая бярозавым вясёлым мовай".

На працу ідзеш – цёмна, вяртаешся з працы – цёмна. Даводзіцца суцяшаць сябе словамі: "У прыроды няма дрэннага надвор'я".

Зімовая казка

Калі дрэвы скідаюць свой нарад з лістоты, агаляюцца ствалы і ў гаі становіцца святлей. Ўпадзе першы снег – і ад чысціні і свежасці захоплівае дух. У разанскіх месцах, адкуль родам С. А. Ясенін, «бярозавыя сітцы» нагадаюць аб любімым рускай дрэве. Зімой снег на ім быццам срэбра. А іглічныя дрэвы радуюць густой зелянінай. Толькі шапкі снегу на яловых лапах выдаюць халодны час года. "Астылі рэкі, і зямля астыла".

Але не варта сумаваць. Зіма – гэта лыжныя прабежкі па зіхоткаму дыяментамі перелеску, гэта вясёлае катанье на каньках па роўным лёдзе сажалкі. Дрэвы пакрытыя снежнымі футрамі, таямнічыя абрысы зачароўваюць. Цытата пра лес зімой: "Дзе ўсе нібы ў казцы. Дзе, казка сама, прыгажуня руская блукае зіма".

Уменне заўважаць прыгажосць не прыходзіць само па сабе, яго выхоўваюць матуліны песні, бабуліны казкі. Бо прыгажосць роднай прыроды неброская, яе відаць пры павольным знаёмстве з класікамі, чуваць у народных песнях.

Цытаты пра прыроду

Паўстоўскі хварэў душой за лесу, якія называў «крыніцай жыцця», «нарадам зямлі». Тлумачыў, наколькі яны патрэбныя чалавеку: сілкуюць глебу, захоўваюць вільгаць, даюць гаючыя водары. Калі трэба ў двух словах сказаць, што яны значаць для ўсіх нас, на розум прыходзяць словы Канстанціна Георгіевіча: "Лясы – гэта ўпрыгожванне зямлі".

Гэтая цытата пра лес, бадай, самае дакладнае вызначэнне і выказвае стаўленне неабыякавага чалавека да прыродзе.

Іван Тургенеў, назіраючы навакольны свет, зрабіў выснову: "Прырода… абуджае ў нас патрэба любові". А. Герцэн пісаў: "Прырода робіць вялікае дарма".

Значэнне прыроды для чалавека велізарна. Давайце ж любіць яе і берагчы.