Каниджа Клаўдыё: цікавыя факты і біяграфія

Каниджа Клаўдыё – вядомы аргентынскі футбаліст (форвард), які запамятаўся ўсім свеце не толькі сваёй выдатнай гульнёй, хуткасцю і тэхнікай, але і гучнымі скандаламі. Блізкі сябар Дыега Марадоны. Каниджа удзельнічаў у трох ЧС: у 1990, 1994 і 2002 гг. Змагаўся за кубак Амерыкі ў 1987, 1989 і 1991 гг., атрымаў мноства іншых узнагарод.

Дзяцінства

Клаўдыё Каниджа, біяграфія якога з дзяцінства звязана з футболам, нарадзіўся 9.01.1967 г. у мястэчку Эндерсон, размешчаным у 400 км ад Буэнас-Айрэса. З 6 гадоў Каниджа захоплена гуляў у футбол на дваровых пустках. Але значна вылучаўся з усіх астатніх хлопчыкаў і дзяўчынак. Яго адметнай рысай была хуткасць бегу.

Пачатак спартыўнай кар'еры

Хуткасць маладога чалавека пачала прыносіць свае плады. Ён прымаў удзел у спаборніцтвах па лёгкай атлетыцы. На кароткіх дыстанцыях па бегу яму амаль не было роўных. Атрымаў поспех ён і ў скачках у даўжыню.

У 1985 г. на проводящемся ў Буэнас-Айрэсе першынстве правінцыі Каниджа паказаў такую хуткасць на 100-метроўцы, што настаўнікі аргентынскай зборнай пачалі яму прапаноўваць удзел у Алімпіядзе, якая павінна была адбыцца ў 1988 г.

Як Клаўдыё стаў футбалістам

Каниджа Клаўдыё не застаўся незаўважаным і футбольнымі клубамі. Для пачатку, каб праверыць чуткі пра талент маладога спартсмена, быў высланы дасведчаны агент. За час сваёй працы ён бачыў многія маладыя таленты, але Каниджа пабіў яго адразу.

Ледзь дачакаўшыся фіналу, агент «злавіў» юнага футбаліста прама ў абзы поля. І адразу ж зрабіў яму дзелавое прапанову ад клуба, ад якога Каниджа адмовіцца не змог. Так «Рывер Плейт» атрымаў у свой штат аднаго з будучых лепшых футбалістаў.

Больш:

Канкурэнцыя - гэта суперніцтва паміж удзельнікамі рынкавай эканомікі. Віды і функцыі канкурэнцыі

Канкурэнцыя – гэта паняцце, уласцівае рынкавай эканоміцы. Кожны ўдзельнік фінансавых, гандлёвых адносін імкнецца заняць лепшае месца ў той асяроддзі, дзе яму даводзіцца функцыянаваць. Менавіта па гэтай прычыне ўзнікае канкурэнцыя. Барацьба памі...

Палітыка і мараль: суадносіны паняццяў у сучасным грамадстве

 Палітыка і мараль – гэта найбольш складаныя адносіны палітыкі да маральным нормам, прынятым у грамадстве. Абодва гэтыя паняцці ўяўляюць сабой арганізацыйныя і кантрольныя сферы соцыума, аднак, яны функцыянуюць у ім па-рознаму. Мараль закл...

Самая старая котка ў свеце

Самая старая котка на сённяшні дзень – Люсі. Гэта самае звычайнае жывёла нарадзілася ў далёкім 1972 годзе. Калі яе гаспадары даведаліся пра гэта, яны звярнуліся да ветэрынараў. Спецыялісты былі ўражаны станам гэтага жывёльнага. Котка выдатна ел...

Віток кар'еры

Першыя гады Каниджа трэніраваўся разам з такімі вядомымі футбалістамі, як Гальего і Алонса. Спачатку Клаўдыё знаходзіўся ў захопленым стане. Бо ён трэніраваўся, абедаў і ездзіў у аўтобусе з такімі вядомымі спартсменамі. Таму стараўся адтачыць сваё майстэрства і паказаць сябе з лепшага боку.

Са часам Каниджа Клаўдыё (футбол і перамогі для яго сталі асноўнай мэтай у жыцці) пачаў задумвацца аб сваёй кар'еры. Яму хацелася гуляць, а не сядзець на лаўцы запасных.

Бітва за месца ў асноўным складзе «Рывер Плейте»

Каниджа марыў апынуцца ў складзе зборнай Аргенціны. Але дамагчыся гэтага ён мог, толькі патрапіўшы ў асноўны склад сваёй каманды. Яму паступалі прапановы і ад іншых клубаў, але ўсе яны былі бесперспектыўнымі. Каниджа так і заставаўся б простым дублёрам. Адзіны варыянт быў – выцесніць з асноўнага складу сваёй каманды Энцо Франческоли.

Канидже відавочна спрыяла лёс. Пасля сусветнага першынства Франческоли з'ехаў у «Стары Святло», і яго месца аказалася свабодным. Каниджа маментальна скарыстаўся гэтым шанцам. Нягледзячы на тое, што Клаўдыё забіў усяго тры галы ў 24 матчах, футбаліст не застаўся незаўважаным. Яго стыль гульні і дзіўная хуткасць паставілі яго ў клас спартсменаў, якіх у Аргентыне даўно не было. І ўжо ніхто не сумняваўся, што Каниджа Клаўдыё хутка апынецца ў зборнай Аргенціны.

Зборная Аргенціны

Запрашэнне ўступіць у зборную Аргентыны прыйшло ў хуткім часе. Дэбют Каниджи у ёй адбыўся ў 1987 годзе ў гульні з італьянцамі. Рахунак сваім галам Клаўдыё адкрыў у гэтым жа годзе, забіўшы першы ў вароты Эквадора. Марадона пасля матча пахваліў яго хуткасць і гульню.

Але у настаўніка зборнай, Карласа Билардо, паўстала ўстойлівае пачуццё негатыву ў адносінах да Клаўдыё. Яму здавалася, што гэтага гульца яму навязалі, так як ён прывык сам выбіраць футбалістаў. Але так як замены Каниджа не было, трэнеру прыйшлося пакінуць Клаўдыё у асноўным складзе.

Футбольная кар'ера Каниджи ў цэлым

Пасля гэтага матчу Каниджа гуляў у «Вероне», затым – «Атланце». Ён вельмі хутка стаў «зоркай» калектыву і зноў вярнуўся ў склад Зборнай Аргенціны. На ЧС у 1990 годзе забіў у паўфінале гол, які дапамог аргенцінцам пазбегнуць паразы, і перамагчы камандзе пазней на серыі пенальці. Але, на жаль, фінальную гульню Клаўдыё прапусціў з-за перабору жоўтых картак.

Ледзь пазней, у 90-х гадах, ён забіў два галы на гульні за «Кубак Амерыкі-1991». І вызначыўся вырашальным голам на «Кубку Канфэдэрацыяў». У выніку Каниджа атрымаў запрашэнне ў «Рому».

Дыскваліфікацыя

Клаўдыё вельмі пасябраваў з Марадонам. Але замест трэніровак сябры ўсё часцей аддавалі перавагу гуляць і забаўляцца. У 1993 г. Каниджа Клаўдыё быў абвінавачаны ва ўжыванні какаіну і на 13 месяцаў дыскваліфікаваны.

Працяг спартыўнай кар'еры

Тэрмін каранціну скончыўся перад пачаткам ЧС у 1994 г. На яго Клаўдыё змог трапіць дзякуючы дапамозе Марадоны. Нягледзячы на доўгі адсутнасць з-за дыскваліфікацыі, Каниджа стаў адным з асноўных гульцоў. Зрабіў дубль у гульні з Нігерыяй, але ў 3-м матчы атрымаў траўму. На гэтым яго ўдзел у ЧС-1994 скончылася.

Пасля выздараўлення ён правёў пасрэдны сезон у «Бенфике». Затым Клаўдыё ўсё ж вырашыў вярнуцца на радзіму. Але не ў «Рывер Плейт», з якога і пачалася яго футбольная кар'ера, а ў «Келіх Хуніёрс». Там ён зноў пачаў гуляць з Марадонам. У гэтай камандзе Каниджа знаходзіўся да 1998 года, пакуль не ўзніклі спрэчкі з Карласам Б'янкі – галоўным трэнерам.

ЧС у 1998годзе Клаўдыё прапусціў па кур'ёзнай прычыне. Трэнер Даніэль Пассарела загадаў гульцам коратка падстрыгчыся. У яго разуменні гэта павінна было падняць баявы дух гульцоў. Каниджа з Родондо адмовіліся выконваць гэта патрабаванне.

У гэты ж год Клаўдыё вярнуўся ў Еўропу – спачатку ў «Атланту». Забіўшы толькі 1 гол, Каниджа перайшоў у «Данді». Праз год аргентынскі нападаючы ўжо красаваўся ў «Рэйнджэрс». Там ён нагадаў аб сваім таленце і вярнуўся ў склад Зборнай Аргенціны. Але на сваім апошнім ЧС Каниджа так і не выйшаў на поле. Сышоў з футбола ў 2004 годзе Клаўдыё Каниджа.

Галы, забітыя на працягу ўсёй кар'еры за розныя клубы:

• «Рывер Плейт» (8);
• «Верона» (3);
• «Атланта» (27);
• «Рома» (4);
• «Бенфик» (8);
• «Келіх Хуніёрс» (32);
• «Данді Юнайтэд» (7);
• «Глазга Рэйнджэрс» (12);
• «Катар СК» (5);
• «Уэмблі» (1);
• Зборная Аргенціны (16).

Прызы, медалі, дасягненні

Клаўдыё Каниджа – самы хуткі футбаліст у гісторыі гэтага віду спорту. Аднакратны сярэбраны прызёр ЧС. Пераможца некалькіх Кубкаў:

• Амерыкі;
• Канфедэрацый;
• Шатландскай лиги;
• Шотландии;
• Катара;
• Либертадорес;
• Межконтинентального;
• Межамериканского.

Клаўдыё Каниджа станавіўся Чэмпіёнам Шатландыі адзін раз і Аргенціны – двойчы.

Пасля завяршэння кар'еры

Пасля завяршэння сваёй кар'еры Каниджа вырашыў назаўсёды пасяліцца ў іспанскім горадзе Марбелья. Выбар быў зроблены невыпадкова. Футбаліст часта прыязджаў у гэты горад у адпачынак. Яму гэта мястэчка вельмі спадабалася – ціха, спакойна, дзе можна жыць звычайнай нармальнай сямейным жыццём.