Аляксандр Шэпелеў: біяграфія дэпутата і фота

Шэпелеў Аляксандр Аляксандравіч – украінскі палітык, член партыі «Бацькаўшчына». Вядомы дзякуючы шэрагу махінацый, звязаных з раскрадванне банкаў. На сённяшні дзень знаходзіцца ў бегах. Але нават так, ён з'яўляецца адным з самых паспяховых аферыстаў Украіны, якія здолелі скрасці у народа больш за 300 млн грыўняў.

Аляксандр Шэпелеў: біяграфія

Аляксандр Аляксандравіч Шэпелеў нарадзіўся ў Данецку 4 ліпеня 1970 года. Усе яго дзяцінства прайшло ў гэтым горадзе. Адукацыя вышэйшая эканамічнае. Да ўступлення ў партыю афіцыйнага месца працы не меў.

У красавіку 2006 года прабіваецца ў Вярхоўную раду Украіны ад палітычнай сілы «Бацькаўшчына». На наступных парламенцкіх выбарах, якія праходзілі ў 2007 годзе, атрымлівае афіцыйную перамогу па многомандатному дзяржаўнаму акрузе ад блока Юліі Цімашэнка.

У сакавіку 2011 года пераходзіць ва враждующую фракцыю «Партыя рэгіёнаў». Але ўжо праз год кідае і яе. На наступных выбарах спрабуе прайсці па аднамандатнай акрузе, але ў выніку не набірае і 1 % галасоў.

У ліпені 2013 года Аляксандр Шэпелеў трапляе ў міжнародны вышук, па ст. 191 ч. 5 (раскраданьне дзяржаўных сродкаў у асабліва буйных памерах). Неўзабаве арыштаваны Інтэрполам і дэпартаваны на Украіну. У ліпені 2014 года здзяйсняе паспяховы ўцёкі ў Расею, дзе знаходзіцца па сённяшні дзень.

Першы капітал

Пачнем з таго, што Аляксандр Шэпелеў першапачаткова валодаў нядрэнны «пляцоўкай» для старту. Яго айчым Уладзімір Кузняцоў займаў пасаду начальніка Ўпраўлення па барацьбе з арганізаванай злачыннасцю. У народзе яго называлі «навальніцай вуліц», так як звязвацца з ім баяліся як дваровыя гопнікі, так і мясцовыя прадпрымальнікі. Вяртаючыся ў мінулае, варта заўважыць, што Рынат Ахметаў пачаў «прымнажаць» свой капітал як раз ткі пад надзейным прыкрыццём Уладзіміра Кузняцова.

Больш:

Канкурэнцыя - гэта суперніцтва паміж удзельнікамі рынкавай эканомікі. Віды і функцыі канкурэнцыі

Канкурэнцыя – гэта паняцце, уласцівае рынкавай эканоміцы. Кожны ўдзельнік фінансавых, гандлёвых адносін імкнецца заняць лепшае месца ў той асяроддзі, дзе яму даводзіцца функцыянаваць. Менавіта па гэтай прычыне ўзнікае канкурэнцыя. Барацьба памі...

Палітыка і мараль: суадносіны паняццяў у сучасным грамадстве

 Палітыка і мараль – гэта найбольш складаныя адносіны палітыкі да маральным нормам, прынятым у грамадстве. Абодва гэтыя паняцці ўяўляюць сабой арганізацыйныя і кантрольныя сферы соцыума, аднак, яны функцыянуюць у ім па-рознаму. Мараль закл...

Самая старая котка ў свеце

Самая старая котка на сённяшні дзень – Люсі. Гэта самае звычайнае жывёла нарадзілася ў далёкім 1972 годзе. Калі яе гаспадары даведаліся пра гэта, яны звярнуліся да ветэрынараў. Спецыялісты былі ўражаны станам гэтага жывёльнага. Котка выдатна ел...

Натуральна, грошы і ўплыў айчыма дапамаглі Аляксандру Шэпелеву хутка ўстаць на ногі. Разам са сваім неразлучным сябрам Паўлам Барульку ў пачатку 90-х ён арганізаваў конвертационный сіндыкат. Прасцей кажучы, яны пачалі адмываць грошы для розных фінансавых структур. Атрымлівалася ў іх гэта па-майстэрску. А таму колькасць жадаючых скарыстацца іх паслугамі з кожным днём толькі ўзрастала.

Такім чынам, да 2000-м гадам прыяцелі пазбівалі прыстойнае стан. Аднак спыняцца на дасягнутым яны не жадалі.

Па крывавых слядах

Даволі складана адсачыць усе афёры, якія пракруцілі гэтыя хлопцы ў 90-х. Па-першае, яны дзейнічалі вельмі асцярожна. Па-другое, ім дапамагалі некаторыя супрацоўнікі праваахоўных органаў. Таму пад афіцыйны прыцэл следчых сябры патрапілі толькі летам 2003 года.

Вінаваты ў гэтым быў Павел Борулько. У пачатку 2003 года паміж ім і старшынёй «АвтоКразБанка» Сяргеем Кірычэнка паўстаў сур'ёзны канфлікт. Былыя партнёры не маглі падзяліць паміж сабой 2 млн даляраў. Неўзабаве невядомыя зарэзалі Кірычэнка ў пад'ездзе яго дома. Усе ўскосныя доказы паказвалі на дачыненне Борулько да гэтага забойства, але для вынясення прысуду іх не хапіла.

У 2005 годзе Павел фігуруе ў чарговым крымінальнай справе. На гэты раз усё круціцца вакол загадкавай смерці ўладальніка «Интерконтинентбанка» Ігара Плужнікава. Пасля гібелі прадпрымальніка яго дзецішча апынулася на мяжы банкруцтва. Апеку над ім узялі тры іншых банка, адным з іх, дарэчы, кіраваў Аляксандр Шэпелеў.

У выніку «Интерконтинентбанк» быў цалкам раскрадзены. Ашуканыя ўкладчыкі спрабавалі вярнуць свае грошы праз суд, але станоўчага выніку гэта не прынесла. Так як банкі-гаранты надзейна прыкрылі свой тыл, пакрыўшы даўгі перад дзяржавай неліквіднымі каштоўнымі паперамі. Натуральна, усе ведалі, хто стаіць за ўсімі гэтымі афёра, але адсутнасць доказаў дазволіла ім сысці ад правасуддзя беспакарана.

Пераезд у сталіцу

У 2005 годзе Шэпелеў вырашае пашырыць сферу ўплыву і адкрывае ў Кіеве філіял свайго банка «Донкредитинвест». На першых этапах будаўніцтва прадпрымальнік сутыкнуўся з шэрагам праблем. Вырашыць іх без ўмяшання сталічнай эліты ў яго не атрымлівалася. Таму ён без зазренія сумлення падкупляе нейкага Мікалая Супруна – кіраўніка гаспадарчага падраздзялення Вярхоўнай рады Украіны.

Далей усё ідзе па заготовленному шаблоне. У цэнтры Кіева яму выдаецца зручнае памяшканне, раней належыла банку «Украіна». Наймаецца персанал, ствараюцца актывы, і праз некалькі месяцаў фінансавая ўстанова адкрывае дзверы для ўсіх жадаючых. Пры гэтым гора-банкіраў зусім не хвалюе той факт, што яны незаконна захапілі частку жылога двара разам з дзіцячай пляцоўкай.

Аляксандр Шэпелеў – дэпутат

Выпадак з уласным банкам адкрыў Шэпелеву вочы. Ён зразумеў, што без патрэбных сувязяў і ўплыву выжыць у сталіцы папросту немагчыма. Таму банкір вырашаецца на радыкальны крок – пайсці ў палітыку. Адзіная праблема складалася ў тым, што бліжэйшыя выбары павінны былі прайсці толькі ў 2007 годзе.

Аднак выхад быў. За невялікую матэрыяльную падтрымку, у памеры 10 млн. даляраў, партыя «Бацькаўшчына» з радасцю прыняла дасабе новага сябра. І вось у 2006 годзе палітычны свет пазнае аб тым, што Аляксандр Шэпелеў – паплечнік Цімашэнка. Тады дэпутата прадставілі як найсумленнейшага чалавека, які ўсім сэрцам і душой за развіццё Украіны.

На практыцы Шэпелеў карыстаўся дэпутацкай уладай толькі ў карыслівых мэтах. З партыі яго не выганялі толькі таму, што ён выконваў для яе брудную працу. Напрыклад, умела маскировал рахункі дэпутатаў, адмываў грошы і вырашаў тэхнічныя пытанні. Да таго ж у 2007 годзе ён усё-ткі прайшоў у парламент па многомандатному акрузе.

Першы правал

З-за невялікага канфлікту з апазіцый, у 2006 годзе Аляксандр Шэпелеў трапляе ў няласку да уплывовым людзям. Неўзабаве яго біяграфія пачынае правярацца праваахоўнымі органамі. Гэта прыводзіць да таго, што усплываюць вонкі непрыемныя для палітыка факты.

У прыватнасці, асаблівы рэзананс набірае справа, звязанае з махінацыямі ў банку «Донкредитинвест». На першых сітавінах Шэпелеў хацеў падкупіць следства, але на яго шляху ўстае супрацоўнік УБАЗ Раман Ярохін. Ён прынцыпова не бярэ грошай ад продажнага дэпутата, за што і расплочваецца уласнай жыццём.

Што тычыцца Аляксандра Шэпелева, то ён зноў выходзіць сухім з вады. Нягледзячы на тое, што ўсе выканаўцы забойства паліцэйскага былі злоўлены, справа так і не зрушылася з мёртвай кропкі.

Галоўная памылка палітыка

У 2008 годзе Аляксандр Шэпелеў запускае новую аферу. Дакладней, усё адбываецца па старым сцэнары, але ўжо з іншай фінансавай арганізацыяй пад назвай «Родовид-банк». Як і раней, з уладальнікам банка здараецца непрыемнасць, пасля якой ўстанову аказваецца на мяжы краху. Каб засцерагчы ўкладання ўкладчыкаў, дзяржава прызначае новае кіраўніцтва, на чале якога стаіць не хто іншы, як Аляксандр Шэпелеў.

Але як і раней, ратаваць «які тоне карабель» ніхто не збіраўся. Выкачаў з яго ўсе актывы, каманда ратавальнікаў вырашыла сысці па-ціхаму. Аднак здарыўся пракол. Галоўны сведка па гэтай справе выжыў пасля няўдалага замаху і адважыўся даць паказанні. Пасля гэтага пачаўся павольны, але бязвыплатны суд над усімі вінаватымі.

Ўцёкі дэпутата

Разблытаць заблытаны клубок махінацый па «Родовид-банку» атрымалася толькі ў сакавіку 2013 года. Тады ўсім стала ясна, што мозгам ўсёй афёры з'яўляецца Аляксандр Шэпелеў. Фота, цяпер ужо злачынца, перадаюць у Інтэрпол. Бо як аказалася, палітык быў вельмі разумны і збег з краіны яшчэ да падпісання ордэра.

У чэрвені гэтага ж года міжнародная паліцыя вырабляе арышт Аляксандра Шепелева ў Венгрыі. У той жа дзень яго дэпартуюць на радзіму. Аднак не прайшло і месяца, як былы палітык зладзіў уласны ўцёкі з лякарні. Пасля гэтага ён знікае на бязмежных прасторах Расіі. Знайшлі яго толькі вясной 2015 года.

На сённяшні дзень Аляксандр Шэпелеў знаходзіцца пад наглядам расейскіх праваахоўных органаў. На радзіме яму інкрымінуюць абвінавачванні ў заказным забойстве, спробу забойства, а таксама рабунак дзяржаўных сродкаў у асабліва буйных памерах.