Кароткае змест Чэхаў «Перасаліць». Рабскае мысленне сялян

А. П. Чэхаў «Перасаліць» напісаў у 1876 годзе. Як і ўсе апавяданні ранняга перыяду гэты вылучаецца бесклапотным гумарам і глыбокім схаваным сэнсам. Антон Паўлавіч пагарджаў ўсякія «цэтлікі» і не разумеў прыхільнасць сучаснікаў да якіх-небудзь ідэй. Таму пісьменнік усё часцей у сваіх творах звяртаўся да «простым» падзеям, звычайным людзям, жыцця народа без упрыгожванняў і здагадак. Аповяд «Перасаліць», на першы погляд, нічым асаблівым не вылучаецца, але, калі прыгледзецца больш уважліва, то можна ўбачыць велізарную колькасць праблем, узятых з рускай рэчаіснасці.

Апісанне галечы рускіх вёсак

На станцыю Гнілякі прыязджае каморнік Глеб Смірноў – менавіта пра гэта апавядае кароткае змест. Чэхаў «Перасаліць» напісаў з відавочным сарказмам, пісьменнік паказвае беднасць сялян, і нават назва станцыі кажа само за сябе – усюды пануе гнілата і разруха. Каморніка выклікаў да сабе для межавання генерал Хохотов. Мужчыну застаецца праехаць яшчэ каля 40 вёрст, але станцыйны жандар не можа знайсці яму паштовых коней. Смірнову застаецца толькі звярнуцца да мясцовым мужыкам, якія за ўмераную плату могуць давесці яго да месца прызначэння.

Глеба Гаўрылавіча сапраўды атрымоўваецца дамовіцца з адным з сялян. Рабы, маўклівы, здаравенны, апрануты ў зноскі – менавіта так апісвае фурмана кароткае змест. Чэхаў «Перасаліць» напісаў з мэтай паказаць не толькі беднасць простых сялян, але іх манеру паводзіць сябе. Конік у мужыка была хоць і маладая, але вельмі худая, калёсы кранулася толькі з чацвёртага ўдару дубцом, што яшчэ раз падкрэслівае рускую няспрытнасць і прыродную ляноту.

Больш:

«Чароўная лямпа Аладзіну»: ўспамінаем вядомую казку

«Чароўнае лямпа Аладзіну» - адна з самых вядомых казак цыклу «Тысяча і адна ноч». Між іншым, на самай справе, у зборніку яна называецца «Аладзіна і чароўная лямпа». Але ў 1966 годзе ў Савецкім Саюзе з'явіўся выдатн...

Паэма «Чорны чалавек», Ясенін. Аналіз душы пакалення

У студзеньскім нумары часопіса «Новы свет» у 1926 годзе з'явілася ашаламляльная публікацыя: «С. Ясенін. «Чорны чалавек». Тэкст паэмы вырабляў асабліва моцнае ўражанне на фоне нядаўняй трагічнай смерці маладога паэта (як ...

Велімір Хлебнікаў: біяграфія, цікавыя факты з жыцця, фота

Біяграфія Веліміра Хлебнікава дзівіць і здзіўляе, бо як адзін чалавек змог за сваё нядоўгае жыццё літаральна змяніць гісторыю. Цяпер пра гэта паэта і пісьменніка гавораць, пішуць кнігі, здымаюць кіно. І толькі малая крыха людзей знаёмая з сапраўднай ...

Празмерная баязлівасць каморніка

Калёсы адправілася ў шлях ўвечары, калі ўжо змяркалася. Смірноў бачыў з аднаго боку нейкія цёмныя стоги, з другога – змёрзлую раўніну, а спераду усё зачыняла вялізная спіна Кліма. Землемеру стала страшна, бо з фурманам ён не знаёмы, на зямлю апускаецца ноч, а яны толькі ўдваіх едуць у невядомым кірунку. Глеб Гаўрылавіч паспрабаваў разгаварыць мужыка, пачаў распытваць яго пра разбойнікаў, але Клім быў нешматслоўны. Смірнова такое паводзіны насцярожыла, і ён пачаў хлусіць, што ў яго ёсць рэвальвер, якім ён неадкладна скарыстаецца у выпадку нападу – менавіта пра гэта апавядае кароткае змест.

Чэхаў «Перасаліць» напісаў з мэтай паказаць рабская склад розуму сялян, бо Клім ні на секунду не засумняваўся ў тым, што ў яго спадарожніка ёсць зброя. Калі калёсы заехала ў лес, Смірноў моцна спалохаўся, ён пачаў храбриться, казаць, што за ім едуць яшчэ чатыры таварыша, што ён вельмі нават не супраць пабіцца з разбойнікамі. Фурмана ўразіў аб сустрэчы каморніка з трыма разбойнікамі аповяд. Чэхаў «Перасаліць» напісаў, каб паказаць, як доўга яшчэ сяляне будуць адыходзіць ад прыгоннага права.

Нечаканая развязка

Цёмныя лясныя зараснікі і неспакойны погляд вазніцы запалохалі каморніка і ён пачаў мацаць па кішэнях, робячы выгляд, што шукае рэвальвер. Тут то Клім не вытрымаў і саскочыў з воза прама на хаду. Аб тым, што селянін з кустоў прасіў пана забраць і калёсы, і конь, толькі не забіваць яго, распавядае кароткае змест. Чэхаў «Перасаліць» напісаў, каб расказаць аб сляпой пакоры вясковых жыхароў. Клім на выгляд здаровы мужык, але яму ў галаву нават не прыйшло абараняцца, ён без роздумаў пакінуў апошняе сваё маёмасць і ўцёк.

Толькі праз два гадзіны осипший каморнік докричался да рамізніка і ўгаварыў таго працягваць шлях. Клім толькі прабурчаў, што калі б ведаў, што так атрымаецца, то не паехаў бы ні за якія грошы, бо пан напалохаў яго да смерці.