Інтэрпрэтацыя аднаго верша: «Малітва» Лермантава

Творчасць М. Ю. Лермантава, як не раз адзначалі крытыкі, наскрозь прасякнута матывамі пратэсту і багаборніцтва. Паэт-бунтар, паэт-адзіночка, які шукае спакой у бурах, які ўспрымае сябе на гэтай Зямлі вечна гнаным падарожны, Лермантаў не цугляў ні з самадурствам цароў зямных, ні са сваволлем кіраўнікоў нябесных. Горды, які змяшчае ў сваёй душы пекла супярэчнасцяў, нягод і пакут Дэман – вось сапраўдны герой Міхаіла Юр'евіча, вось адлюстраванне яго ўнутранага «я». І тым больш дзіўна сустракаць сярод гнеўных, палымяных, рэзка-іранічных радкоў паэта тонкія і пранікнёныя лірычныя мініяцюры. Так, ён напісаў некалькі вершаў, якія назваў «Малітвамі».

Вершы 1839 года

«Малітва» Лермантава, аб якой пойдзе гаворка ў дадзенай артыкуле, была напісана ў апошнія гады жыцця паэта – дакладней, у 1839 г. Навеяна яно дабратворным уплывам «светлага анёла» Міхаіла Юр'евіча - Машанькай Щербатовой (княгіняй Марыяй Аляксееўнай), сур'ёзна вельмі любіла, понимавшей лермантаўскае творчасць, высока ценившей яго як паэта і чалавека. Больш таго, Щербатова перажывала глыбокае пачуццё да Лермантаву. У моманты шчырых гутарак, калі малады чалавек дзяліўся з княгіняй патаемнымі думкамі, перажываннямі, нягодамі, Щербатова раіла яму звяртацца да Бога. Несці да Нябеснага Айца свае смутку, крыўды, абурэння. І прасіць у Яго дапамогі. «Малітва» Лермантава – гэта ўвасабленне ў вершаванай форме запавету маладой жанчыны, адказ, адрасаваны ёй.

Больш:

«Чароўная лямпа Аладзіну»: ўспамінаем вядомую казку

«Чароўнае лямпа Аладзіну» - адна з самых вядомых казак цыклу «Тысяча і адна ноч». Між іншым, на самай справе, у зборніку яна называецца «Аладзіна і чароўная лямпа». Але ў 1966 годзе ў Савецкім Саюзе з'явіўся выдатн...

Паэма «Чорны чалавек», Ясенін. Аналіз душы пакалення

У студзеньскім нумары часопіса «Новы свет» у 1926 годзе з'явілася ашаламляльная публікацыя: «С. Ясенін. «Чорны чалавек». Тэкст паэмы вырабляў асабліва моцнае ўражанне на фоне нядаўняй трагічнай смерці маладога паэта (як ...

Велімір Хлебнікаў: біяграфія, цікавыя факты з жыцця, фота

Біяграфія Веліміра Хлебнікава дзівіць і здзіўляе, бо як адзін чалавек змог за сваё нядоўгае жыццё літаральна змяніць гісторыю. Цяпер пра гэта паэта і пісьменніка гавораць, пішуць кнігі, здымаюць кіно. І толькі малая крыха людзей знаёмая з сапраўднай ...

Інтэрпрэтацыя паэтычнага тэксту

Як ж непадобна верш на большасць таго, што паспеў паэт напісаць! Мяккія і меладычныя інтанацыі, якія прайграваюць, па-відаць, тон той самай, галоўнай гутаркі. Спакойны, даверны аповяд пра самае важнае, патаемнае, што можа здарацца ў жыцці кожнага з нас. «Малітва» Лермантава – гэта прайграванне такіх сітуацый, калі чалавек перастае спадзявацца толькі на сябе ці навакольных. Калі толькі вышэйшыя сілы могуць дапамагчы, суцешыць, даць надзею. Менавіта пра гэта – першая страфа творы. Аўтар падкрэслівае: пра Бога ўспамінаем мы тады, калі становіцца дрэнна, беспрасветна, калі ў сэрцы «туліцца сум», і не бачым мы ніякага прасвету. Што ж застаецца чалавеку на краі бездані? Малітва! Лермантаў у другой строфы верша кажа пра яе «прасвяднай» сіле, аб тым, што словы малітвы «жывых», поўныя «святой любаты». Як гэта разумець? Прасвядная – г. зн. якая ратуе, бо ў хрысціянстве «ласку» - вестку людзям пра магчымасці збаўлення, прабачэння, вечнага жыцця. Адсюль працягваецца сэнсавая лагічная ланцужок да эпитету «слоў жывых». З аднаго боку, вершы Лермантава «Малітва» падкрэсліваюць, што тэксты зваротаў да Бога, да святых існуюць ні адзін стагоддзе, паўтараюцца тысячамі і тысячамі людзей, іх ведаюць і ледзь навучыўся гаварыць малы, і дажывае свой век стары. Яны жывыя, пакуль будзе жывая вера. З іншага - паэтычныя радкі падкрэсліваюць, што, палегчыўшы душу ў малітве, чалавек адчувае сябе лепш, нібы адраджаецца зноў. Лермантаў – мастак, і, як асоба творчая, тонка адчувае прыгажосць свету ў розных яе праявах. Ён не можа не рэагаваць і на эстэтычную бок боскіх тэкстаў, іх асаблівую паэтыку, «святую хараство». Так з яшчэ адной, нечаканай боку адкрываецца нам "Малітва" Лермантава.І трэцяя страфа – давернае апісанне таго, што адчувае чалавек пасля зносін з Богам. Гэта катарсіс, ачышчэнне, адраджэнне, ператварэньне. Такім чынам, у верш М. Ю. Лермантава «Малітва» выразна прасочваецца трохчасткавая кампазіцыя, якая дапамагае зразумець яго ідэйна-эстэтычны ўзровень.

Такое гэта дзіўнае твор паэта.