Адчуеце сілу дабра, прачытаўшы «Адрынутыя» (кароткі змест). Гюго патрасе Вас!

Пісьменнік Віктар Гюго быў чалавекам старамодным і сціплым. Па манеры паводзінаў ен чым-то нагадваў Зіновія Гердта. З ім адбывалася бачнае ператварэньне, калі ён адстойваў свае перакананні, якое выяўлялася ў прамоўніцкім пафасе, асабістым мужнасці. Мы будзем рады, паважаныя чытачы, калі вам самім захочацца ўзяць у рукі гэтую кнігу пасля сённяшняга азнаямлення са сціплай спробай аўтара артыкула выкласці рамана «Адхіленыя» кароткі змест.

Гюго вылучаўся нават сярод дынамічных і рашучых французаў: яго называлі Сцягам Рэвалюцыі. Ён быў перакананым праціўнікам гвалту над чалавекам і гарачым прыхільнікам адмены смяротнага пакарання. Суайчыннікі, абмяркоўваючы раман, выкаваныя ў гарніле думак, пачуццяў і перакананняў пісьменніка, сыходзіліся ў адным: такога магутнага ідэйнага зброі супраць гвалту над чалавекам яшчэ не бывала. Натхнёна і творча пісаў Віктар Гюго «Адхіленыя».

Кароткі змест рамана-эпапеі на стадыі завязкі сюжэту зводзіць двух зусім розных людзей: адбыўшы пакаранне катаржніка Жана Вальжана і біскупа горада Диня Шарля Мариэля, приютившего і накормившего абяздоленага. Жан адчувае нянавісць да ўсяго існага. Ён перакананы: свет несправядлівы. Яго асудзілі за крадзеж хлеба, які ён узяў, каб накарміць сваіх галодных дзяцей. Скарыстаўшыся сваім знаходжаннем у заможным доме і зьмеціўшы, дзе біскуп захоўвае сярэбраныя сталовыя прыборы, катаржнік тут жа крадзе іх. Жана затрымлівае паліцыя, прыводзіць да біскупа, але той не толькі здымае абвінавачванне з затрыманага, але і, адправіўшы паліцэйскіх, уручае яму дадаткова да скрадзенага яшчэ пару незаўважных раней ім падсвечнікаў з срэбра. Такі амаль біблейскай гісторыяй пачынаецца апавяданне Гюго «Адхіленыя». Кароткі змест кнігі абавязкова павінна не ўпусціць гэты момант ісціны, сустрэчу, якая патрэсла Жана Вальжана і, змяніўшы яго ўнутраны свет, выклікала жаданне служыць Дабру. Аднак, выйшаўшы з дому біскупа, ён, усё яшчэ знаходзячыся ў змрочным стане свядомасці, па звычцы забраў грошы ў сустрэчнага хлапчукі. Практычна адразу катаржнік ўсведамляе зробленае, раскайваецца, але вярнуць грошы немагчыма - хлапчук імгненна ўцёк.

Больш:

«Чароўная лямпа Аладзіну»: ўспамінаем вядомую казку

«Чароўнае лямпа Аладзіну» - адна з самых вядомых казак цыклу «Тысяча і адна ноч». Між іншым, на самай справе, у зборніку яна называецца «Аладзіна і чароўная лямпа». Але ў 1966 годзе ў Савецкім Саюзе з'явіўся выдатн...

Паэма «Чорны чалавек», Ясенін. Аналіз душы пакалення

У студзеньскім нумары часопіса «Новы свет» у 1926 годзе з'явілася ашаламляльная публікацыя: «С. Ясенін. «Чорны чалавек». Тэкст паэмы вырабляў асабліва моцнае ўражанне на фоне нядаўняй трагічнай смерці маладога паэта (як ...

Велімір Хлебнікаў: біяграфія, цікавыя факты з жыцця, фота

Біяграфія Веліміра Хлебнікава дзівіць і здзіўляе, бо як адзін чалавек змог за сваё нядоўгае жыццё літаральна змяніць гісторыю. Цяпер пра гэта паэта і пісьменніка гавораць, пішуць кнігі, здымаюць кіно. І толькі малая крыха людзей знаёмая з сапраўднай ...

Жан Вальжан пачынае выбудоўваць для сябе новае жыццё. Прысвоіўшы чужое імя - Мадлен, арганізуе фабрычна вытворчасць вырабаў з чорнага шкла. Яго справы ідуць у гару, і ён, уласнік прадпрыемства, облагодетельствовавшего горад, становіцца яго мэрам. Нягледзячы на ўсеагульнае прызнанне і ўзнагароду - ордэн Ганаровага Легіёна - Мадлену ўласцівыя сціпласць і чалавечнасць. Якую ж далейшую дынаміку змяшчае кніга «Адхіленыя»? Кароткае змест Гюго ў далейшым выкладаецца з прыцягненнем персанажа – носьбіта інтрыгі, гэта ідэйны апалагет Вальжана - паліцэйскі агент Жавер. Парадаксальна, што, выконваючы антычалавечныя параграфы, той дзейнічае з чыстым сумленнем, у сваёй свядомасці атаясамляючы Закон і Сардэчна. Як сапраўдны аператыўнік, Жавер, падазраючы мэра, з нявінным выглядам паведамляе яму аб судзе над нібыта злоўленым каторжником Жанам Вальжанам (на самай справе судзяць невінаватага г-на Шанматье) па абвінавачванні ў рабаванні хлопчыка.

Мадлен, як годны чалавек, прыбывае ў суд і прызнаецца, што ў рэчаіснасці ён – Жан Вальжан, патрабуючы адпусціць абвінавачанага. Прызнайцеся рашэннем суда атрымлівае празмерна суровае пакаранне - пажыццёвая праца на галерах. Інсцэніраваўшы сваю гібель у марской бездані, Вальжан з'яўляецца, каб выправіць свой грэх. Рашэннем яго на пасадзе мэра пазашлюбная дзяўчынка Козетта пасля смерці маці трапіла ў сям'ю карчмар Тенардье, усяляк дискриминировавшую яе. Вальжан забірае дзяўчынку, становіцца яе прыёмным бацькам і клапоціцца пра яе. Бо, у рэшце рэшт, любоў і клопат складаюць сутнасць рамана «Адхіленыя». Кароткі змест (Гюго) - таму пацверджанне. Пільны Жавер задавальняе і тут на Вальжана начную аблаву. Зрэшты, лёс да пакутнікам добразычлівая, ім ўдаецца ўцячы і знайсці прытулак пры манастыры: Козетта вучыцца ў пансіёне, а Жан працуе садоўнікам. 
улюбляецца Ў дзяўчыну малады буржуа – Марыус Понмерси. Аднак злапомны Тенардье дамаўляецца з бандытамі, каб тыя абрабавалі і пусцілі па свеце старога. Аб гэтым даведаецца Марыус і заклікае на дапамогу паліцыю. На дапамогу па волі выпадку прыбывае не хто іншы, як інспектар Жавер, затрымлівалы бандытаў. Але сам Вальжан паспявае схавацца. Парыж ахоплівае рэвалюцыя. Да гэтага часу Козетта выходзіць замуж за Марыуса. Вальжан прызнаецца зяцю, што з'яўляецца каторжником, і той дыстанцуецца ад цесця, лічачы яго злачынцам. На вуліцах Парыжа будуюцца барыкады, ідуць лакальныя вулічныя баі. Марыус абараняе адну з іх. Ён з таварышамі чаруе переодетую паліцэйскую ищейку – Жавера. Але якія падаспелі высакародны Жан Вальжан вызваляе таго. Ўрадавыя войскі перамагаюць мяцежнікаў. Былы катаржнік выносіць параненага зяця з-пад агню. У Жавере прачынаюцца чалавечыя пачуцці і ён адпускае Вальжана. Але, парушыўшы закон, ён уступае ў супярэчнасць сам з сабой, заканчваючы жыццё самагубствам.